Brunon Zwarra – człowiek „świadectwo” historii Polaków w Wolnym Mieście Gdańsku. Słynny pisarz obchodził wczoraj w Oliwie  90 urodziny.

W latach 1929-35 chodził do Gimnazjum Polskiego w Gdańsku. Wzorem swojego ojca, Wojciecha, wstąpił do polskich organizacji na terenie Wolnego Miasta Gdańska – należał m.in. do Katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży Męskiej, Zjednoczenia Zawodowego Polskiego i KS „Gedania”. Od 1935 pracował w Emalierni J. Segora we Wrzeszczu.

Po wybuchu wojny aresztowany 14 września 1939 w Gdyni, był więziony w obozach w Nowym Porcie, Stutthofie i Sachsenhausen. Zwolniony w 1942 powrócił do pracy w Emalierni Segora. Po przejściu frontu i powrocie Gdańska do Polski zajął się odbudową zniszczonego zakładu, pod nową nazwą Zakład Lakierniczo-Emalierski „Gedania” (do 1948).

W latach siedemdziesiątych, dzięki namowom i wsparciu prof. Mariana Pelczara, zajął się pracą pisarską. Najważniejszym osiągnięciem Zwarry na tym polu jest opracowanie publikacji „Gdańsk 1939. Wspomnienia Polaków gdańszczan” (1984), zawierającej 73 dokumentalne relacje o początku II wojny światowej w Gdańsku. Ponadto jest autorem autobiograficznej pięciotomowej książki „Wspomnienia gdańskiego bówki” oraz powieści „W gdańskiej twierdzy” i „Gdańszczanie”.

W swoich książkach prowadzi ostrą polemikę z Günterem Grassem. Według opinii Zwarry w książce Blaszany bębenekGrass przekazał wypaczony i szkalujący dobre imię Polaków obraz obrony Poczty Polskiej w dniu 1 września 1939. W 1993 oficjalnie protestował przeciwko przyznaniu Grassowi honorowego obywatelstwa miasta Gdańska.

Bruno Zwarra mieszka jak mówi w swojej ukochanej Oliwie przy ul. Spacerowej.

Źyczymy dużo zdrowia jubilatowi!

Tomasz Strug

inf. wikipedia

Zobacz zdjęcia Brunona Zwarry na gazeta.pl