Odszedł ks. dr Zygmunt Iwicki – badacz historii Oliwy

Reklama

Aktualności

Odszedł ks. dr Zygmunt Iwicki – badacz historii Oliwy

04 sie 2024 10:15

2 sierpnia, w wieku 95 lat zmarł Zygmunt Iwicki, – kapłan doktor filozofii, historyk sztuki. Duchowny odszedł w 95. roku życia i 69 roku kapłaństwa. Szczegóły dotyczące pogrzebu Archidiecezja Gdańska ma podać niebawem.

Odszedł ks. dr Zygmunt Iwicki – badacz historii Oliwy

[aktualizacja] Msza św. pogrzebowa za śp. ks. Zygmunta sprawowana będzie w bazylice archikatedralnej 10 sierpnia (sobota), o godz. 9.00. Ciało Zmarłego spocznie na cmentarzu oliwskim.

Jego życie mocno było związane z Oliwą i jej dziejami. To tu, 22 lipca 1956 roku w Katedrze Oliwskiej otrzymał święcenia kapłańskie z przeznaczeniem dla diecezji gdańskiej.

Dla Oliwy zasłużony jest nie tylko poprzez działalność duszpasterską, ale również dzięki licznym badaniom i publikacjom poświęconym historii naszej najważniejszej świątyni, jej parafii oraz dzielnicy.

To między innymi:

Der Hochaltar der Kathedrale in Oliva. Ein Werk von Andreas Schlüter (1980),
Oliva. Führer durch die Kathedrale und das ehemalige Kloster (1994),
Kronika parafii (katedralnej) w Oliwie (1904–1945) (1998),
Oliwa wczoraj i dziś. Przewodnik po zabytkach katedry i byłego klasztoru (2001),
Nekropolia oliwska (2004),
Konwent oliwski (1186–1831).
Leksykon biograficzny nie tylko… (2010),
Święta Oliwa z Anagni: wprowadzenie jej kultu w Oliwie (2013).

Jak czytamy w Gedanopedii, w 65 rocznicę swoich święceń kapłańskich, w czerwcu 2019 roku ks. Iwicki wykupił od Wydawnictwa Bernardinum w Pelplinie cały nakład książki swojego autorstwa „Bedeker oliwski. Oliva antiqua et praesens” (Pelplin 2018) i podarował go Katedrze w Oliwie. Dzięki temu, to dwutomowe dzieło można było zakupić w bardzo przystępnej cenie w sklepiku parafialnym.

Poniżej życiorys ks. Iwickiego przygotowany z okazji jego „żelaznej” rocznicy święceń kapłańskich.

Ks. Iwicki urodził się 23 kwietnia 1930 r. w Lubiewie koło Tucholi na terenie ówczesnej diecezji chełmińskiej. Jest synem Konstantego i Gertrudy z domu Jezierskiej, którzy po ślubie w Berlinie w 1918 r. zamieszkali w Lubiewie. Był najmłodszym dzieckiem z piątki rodzeństwa, z których trójka nie przeżyła dzieciństwa. Ojciec ks. Iwickiego walczył w I wojnie światowej w kompanii huzarów armii pruskiej i jako inwalida wojenny skorzystał z dofinansowania dla zdobycia dyplomu mechanika precyzyjnego. Podczas II wojny światowej ojciec przebywał na robotach w Gdańsku, podobnie jak siostra, która wyszła za mąż za obywatela tego miasta, wcielonego do armii niemieckiej, następnie do końca wojny przebywającego w angielskiej niewoli.

W Lubiewie Zygmunt Iwicki ukończył szkołę podstawową. W 1945 r. mieszkał u krewnych w Złotowie. Kształcił się w gimnazjum w Gdańsku i Poznaniu w latach 1946-1951. W 1951 r. rozpoczął studia filozoficzno – teologiczne w Wyższym Seminarium Duchownym „Hosianum” w Olsztynie. Święcenia kapłańskie otrzymał 22 lipca 1956 r. w katedrze w Gdańsku – Oliwie z przeznaczeniem dla diecezji gdańskiej.

Kolejno posługiwał jako wikariusz w parafiach: Bożego Ciała w Pręgowie (1956-1957), Najświętszego Serca Pana Jezusa w Pszczółkach (1957-1958), Przemienienia Pańskiego w Nowym Dworze Gdańskim (1958-1959), Najświętszego Serca Jezusowego w Gdańsku – Wrzeszczu (1959-1961), Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Pruszczu Gdańskim (1961- 1962), Matki Boskiej Bolesnej w Gdańsku (1962-1964), Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Gdańsku (1964-1965), Św. Trójcy w Gdańsku – Oliwie (1965- 1969), św. Piotra i Pawła w Gdańsku – Jelitkowie (1969-1971).

Pod koniec lat 50-tych XX wieku ks. Iwicki otoczył opieką duszpasterską członkinie Ruchu Szensztackiego: organizował wyjazdy, prowadził dni skupienia, sprawował sakramenty, co było znaczącym wyzwaniem w ówczesnej rzeczywistości politycznej, zwłaszcza że dotyczyło Niemek, które pozostały w Gdańsku po zakończeniu wojny. Zaangażowany w sprawy społeczne, upominał się o prawa dla krzywdzonych i prześladowanych, wskutek czego w 1966 r. został prewencyjnie aresztowany.

W latach 1965-1971 był duszpasterzem akademickim w Gdańsku. W kwietniu 1971 r. udał się z młodzieżą do Gniezna, na spotkanie z Prymasem Polski kardynałem Stefanem Wyszyńskim oraz kardynałem Karolem Wojtyłą. Równocześnie do 1971 r. studiował w Instytucie Historii Sztuki Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu (uzyskał magisterium na podstawie pracy Architektura i wystrój plastyczny ołtarza głównego w katedrze oliwskiej).

Ks. Zygmunt Iwicki 12 lipca 1971 r., za zgodą biskupa gdańskiego, wyjechał do Republiki Federalnej Niemiec, gdzie przebywał do 1978 r. W 1978 r. obronił pracę doktorską na Uniwersytecie w Karlsruhe, w której wykazał, że ołtarz główny katedry oliwskiej jest dziełem Andreasa Schlütera.. W tym samym roku wyjechał do Szwajcarii, gdzie mieszka do dnia dzisiejszego. Od 1979 r. był profesorem w Kantonsschule Kollegium Schwyz w Zurychu. Pełnił także funkcję konserwatora przy tamtejszym Muzeum Diecezjalnym.

Od 1995 r. jest na emeryturze i przyjął jako drugie – obywatelstwo szwajcarskie. Na obczyźnie nie zaprzestał działalności społecznej, nadal wspierając osoby potrzebujące, chrześcijan w Ziemi Świętej oraz rodaków. W okresie stanu wojennego organizował paczki z żywnością i odzieżą.

W 2002 r. ks. Zygmunt Iwicki został pasowany na Rycerza Grobu Chrystusa w Jerozolimie zwierzchnictwa szwajcarskiego. Od 1 stycznia 2005 r. jest kapłanem – emerytem archidiecezji gdańskiej. Dużą część swojej pracy naukowej poświęcił tematyce oliwskiej, a także swojej rodzinnej miejscowości.

Źródło: M. Babnis, Iwicki Zygmunt, w: Encyklopedia Gdańska, Gdańsk 2012, s. 412.

Ostatnia edycja: 8 sierpnia, 2024 o 09:03