Reklama

Zginął Maciej Płażyński

W samolocie TU-154, który krótko przed godziną 9 runął na ziemię 1,5 kilometra od lotniska w Smoleńsku leciała para prezydencka. Oprócz niej w samolocie znajdowały się inne najważniejsze osoby w państwie. 

Na pokładzie był również oliwianin Maciej Płażyński. 

Plazynski

Maciej Płażyński 1958 – 2010

Macieja Płażyńskiego znaliśmy  jako sąsiada z ulicy Polanki, jako osobę wspierającą oliwskich piłkarzy z KS Olivia. Był wybitnym  politykiem reprezentującym Pomorze. 

Był prawym Człowiekiem.

To fragment jego programu Blisko Boisko :

Gra w piłkę była moja największą życiowa pasją. Dziś w Oliwie, dzielnicy, w której mieszkam miejsc do gry w piłkę nożną  jest bardzo mało.  Jako, że sport ten był dla mnie i dla mojego pokolenia jedną z podstawowych form spędzenia wolnego czasu, wiem, jakie znaczenie ma on dla chłopców w wieku szkolnym i jakie są jego dobre rezultaty. Nie miałem więc wątpliwość na co przeznaczę  pieniądze(100 tysięcy zł.), które  otrzymałem z Ministerstwa Finansów  jako zwrot kosztów mojej kampanii wyborczej do Senatu w 2005 r  Postanowiłem przeznaczyć je na budowę  boiska przy gimnazjum nr 23 w Oliwie. Najlepsze w moim przekonaniu było boisko ze sztucznej trawy, podobne do tych, które widziałem w wielu państwach zachodnich.  Koszt takiej inwestycji jest jednak dużo wyższy stąd konieczne było znalezienie dodatkowych sponsorów. Na   dofinansowanie projektu namówiłem kilka gdańskich firm.  W sierpniu ubiegłego roku boisko zostało otwarte.   Powodzenie tego projektu zaowocowało kolejnym pomysłem ? zbudowania podobnych boisk w całej Polsce. Tak, najkrócej  powstał program ?BLISKO BOISKO?

Plazynski_turniej2007

Maciej Płażyński na boisku w Oliwie w 2007 roku

Życiorys Maciej Płażyńskiego

Maciej Płażyński urodził się 10 lutego 1958 r. w Młynarach (obecnie województwo warmińsko-mazurskie). Mąż Elżbiety – prawnika, sędziego Sądu Okręgowego w Gdańsku, ojciec trójki dzieci: Jakuba – ur. w 1984 r., Katarzyny – ur. w 1986 r. i Kacpra – ur. w 1989 r.
Po ukończeniu Liceum Ogólnokształcącego w Pasłęku wyjechał na Śląsk, gdzie przez rok pracował jako robotnik fizyczny m.in. przy budowie Huty Katowice.
Po rozpoczęciu w 1977 roku studiów na Wydziale Prawa Uniwersytetu Gdańskiego związał się z Ruchem Młodej Polski. We wrześniu 1980 r. współzałożyciel Niezależnego Zrzeszenia Studentów – pierwszej w Polsce niezależnej organizacji studenckiej, przewodniczący NZS Uniwersytetu Gdańskiego. Jesienią 1981 roku kierował strajkiem okupacyjnym na Uniwersytecie Gdańskim, następnie był aktywnym działaczem opozycji solidarnościowej. W 1983 r. współtworzył i został pierwszym prezesem Spółdzielni Pracy Usług Wysokościowych „Gdańsk”, którą kierował do 1990 r. Firma ta stanowiła bastion gdańskiej opozycji, wspierała polityczną aktywność podziemnej Solidarności na Pomorzu i w innych regionach Polski. W roku 1987 wybrany prezesem konserwatywnego „Klubu Myśli Politycznej im. Lecha Bądkowskiego”, skupiającego środowiska gdańskich konserwatystów i liberałów. W 1989 roku współzałożyciel stowarzyszenia gospodarczego „Kongres Liberałów”.
W 1990 roku został członkiem konserwatywnego ugrupowania „Koalicja Republikańska”, przekształconego później w Partię Konserwatywną.

Od sierpnia 1990 r. do lipca 1996 r. był pierwszym niekomunistycznym wojewodą gdańskim (nominację otrzymał od Tadeusza Mazowieckiego). Odwołanie z funkcji wojewody gdańskiego (przez premiera Włodzimierza Cimoszewicza) w lipcu 1996 roku spowodowało szereg protestów przedstawicieli samorządów lokalnych, stoczniowców i innych grup zawodowych oraz mieszkańców Pomorza, których kulminacją był kilkutysięczny wiec pod gdańskim Dworem Artusa.

W wyborach parlamentarnych we wrześniu 1997 roku kandydując z listy Akcji Wyborczej Solidarność jako przedstawiciel Gdańskich Komitetów Obywatelskich uzyskał najlepszy wynik wyborczy w Polsce (125 tys. głosów). Wybrany przez Sejm bez głosu sprzeciwu Marszałkiem Sejmu III kadencji. Powierzone stanowisko sprawował do końca kadencji.

19 stycznia 2001 roku wraz z Andrzejem Olechowskim i Donaldem Tuskiem powołał Platformę Obywatelską. W wyborach parlamentarnych 2001 Maciej Płażynski startując z listy Platformy Obywatelskiej uzyskał najlepszy indywidualny wynik w okręgu gdańskim, wygrywając miedzy innymi z  Lechem Kaczyńskim. Maciej Płażyński został Przewodniczącym partii Platforma Obywatelska i Klubu Parlamentarnego PO. W 2002 roku był inicjatorem porozumienia PO i PiS tworzącego koalicję PO-PiS na wybory samorządowego w 2002 r. W czerwcu 2003 roku składa rezygnację z Przewodniczącego Klubu PO oraz z szefa partii i opuszcza partię (patrz list do członków Platformy Obywatelskiej) i do końca kadencji pozostaje posłem niezależnym.

W wyborach parlamentarnych 23 września 2005 roku Maciej Płażyński wystartował jako niezależny kandydat na senatora, po raz kolejny udowadniając, że ma wielkie osobiste poparcie wyborców i nie potrzebuje wsparcia szyldem partyjnym. Maciej Płażyński zdobył ponad 150 tysięcy głosów, co było najlepszym wynikiem w okręgu gdańskim i jednym z najlepszych w całym kraju. Na pierwszym posiedzeniu izby wyższej parlamentu został wybrany Wicemarszałkiem Senatu VI kadencji. W wyborach parlamentarnych 21 października 2007 roku startował z listy PiS jako poseł niezrzeszony.

Od 11 maja 2008 roku Prezes Stowarzyszenia „Wspólnota Polska”.

Honorowy obywatel miast Młynary, Puck, Pionki i Lidzbark Warmiński.
Maciej Płażyński był fundatorem Fundacji Pomorskiej założonej dla propagowania postaw aktywności i przedsiębiorczości, szczególnie wśród młodych ludzi z najuboższych rodzin.
Był współfundatorem  Fundacji „Nuta Nadziei”. Fundacja wspiera utalentowane muzycznie dzieci niepełnosprawne.
Był członkiem-założycielem Stowarzyszenia Odbudowy Świętego Wojciecha, powstałego w celu organizowania pomocy mieszkańcom dzielnicy Gdańska – Św. Wojciech, poszkodowanym w powodzi w 2001 r.
Był członkiem-założycielem Stowarzyszenia „Żuławy Gdańskie” z siedzibą w Trutnowach w gminie Cedry Wielkie. Stowarzyszenie powołane jest   dla ochrony dziedzictwa kulturowego i środowiska przyrodniczego Żuław.
Był członkiem Zrzeszenia Kaszubsko-Pomorskiego.

Od 2008 roku pełnił funkcję prezesa Stowarzyszenia „Wspólnota Polska”.

Tomasz Strug

  

Porozmawiaj o tym na oliwskim forum

W samolocie TU-154, który krótko przed godziną 9 runął na ziemię 1,5 kilometra od lotniska w Smoleńsku leciała para prezydencka. Oprócz niej w samolocie znajdowały się inne najważniejsze osoby w państwie. 

Na pokładzie był również oliwianin Maciej Płażyński. 

Plazynski

Maciej Płażyński 1958 - 2010

Macieja Płażyńskiego znaliśmy  jako sąsiada z ulicy Polanki, jako osobę wspierającą oliwskich piłkarzy z KS Olivia. Był wybitnym  politykiem reprezentującym Pomorze. 

Był prawym Człowiekiem.

To fragment jego programu Blisko Boisko :

Gra w piłkę była moja największą życiowa pasją. Dziś w Oliwie, dzielnicy, w której mieszkam miejsc do gry w piłkę nożną  jest bardzo mało.  Jako, że sport ten był dla mnie i dla mojego pokolenia jedną z podstawowych form spędzenia wolnego czasu, wiem, jakie znaczenie ma on dla chłopców w wieku szkolnym i jakie są jego dobre rezultaty. Nie miałem więc wątpliwość na co przeznaczę  pieniądze(100 tysięcy zł.), które  otrzymałem z Ministerstwa Finansów  jako zwrot kosztów mojej kampanii wyborczej do Senatu w 2005 r  Postanowiłem przeznaczyć je na budowę  boiska przy gimnazjum nr 23 w Oliwie. Najlepsze w moim przekonaniu było boisko ze sztucznej trawy, podobne do tych, które widziałem w wielu państwach zachodnich.  Koszt takiej inwestycji jest jednak dużo wyższy stąd konieczne było znalezienie dodatkowych sponsorów. Na   dofinansowanie projektu namówiłem kilka gdańskich firm.  W sierpniu ubiegłego roku boisko zostało otwarte.   Powodzenie tego projektu zaowocowało kolejnym pomysłem ? zbudowania podobnych boisk w całej Polsce. Tak, najkrócej  powstał program ?BLISKO BOISKO?

Plazynski_turniej2007

Maciej Płażyński na boisku w Oliwie w 2007 roku

Życiorys Maciej Płażyńskiego

Maciej Płażyński urodził się 10 lutego 1958 r. w Młynarach (obecnie województwo warmińsko-mazurskie). Mąż Elżbiety - prawnika, sędziego Sądu Okręgowego w Gdańsku, ojciec trójki dzieci: Jakuba - ur. w 1984 r., Katarzyny - ur. w 1986 r. i Kacpra - ur. w 1989 r.
Po ukończeniu Liceum Ogólnokształcącego w Pasłęku wyjechał na Śląsk, gdzie przez rok pracował jako robotnik fizyczny m.in. przy budowie Huty Katowice.
Po rozpoczęciu w 1977 roku studiów na Wydziale Prawa Uniwersytetu Gdańskiego związał się z Ruchem Młodej Polski. We wrześniu 1980 r. współzałożyciel Niezależnego Zrzeszenia Studentów - pierwszej w Polsce niezależnej organizacji studenckiej, przewodniczący NZS Uniwersytetu Gdańskiego. Jesienią 1981 roku kierował strajkiem okupacyjnym na Uniwersytecie Gdańskim, następnie był aktywnym działaczem opozycji solidarnościowej. W 1983 r. współtworzył i został pierwszym prezesem Spółdzielni Pracy Usług Wysokościowych "Gdańsk", którą kierował do 1990 r. Firma ta stanowiła bastion gdańskiej opozycji, wspierała polityczną aktywność podziemnej Solidarności na Pomorzu i w innych regionach Polski. W roku 1987 wybrany prezesem konserwatywnego "Klubu Myśli Politycznej im. Lecha Bądkowskiego", skupiającego środowiska gdańskich konserwatystów i liberałów. W 1989 roku współzałożyciel stowarzyszenia gospodarczego "Kongres Liberałów".
W 1990 roku został członkiem konserwatywnego ugrupowania "Koalicja Republikańska", przekształconego później w Partię Konserwatywną.

Od sierpnia 1990 r. do lipca 1996 r. był pierwszym niekomunistycznym wojewodą gdańskim (nominację otrzymał od Tadeusza Mazowieckiego). Odwołanie z funkcji wojewody gdańskiego (przez premiera Włodzimierza Cimoszewicza) w lipcu 1996 roku spowodowało szereg protestów przedstawicieli samorządów lokalnych, stoczniowców i innych grup zawodowych oraz mieszkańców Pomorza, których kulminacją był kilkutysięczny wiec pod gdańskim Dworem Artusa.

W wyborach parlamentarnych we wrześniu 1997 roku kandydując z listy Akcji Wyborczej Solidarność jako przedstawiciel Gdańskich Komitetów Obywatelskich uzyskał najlepszy wynik wyborczy w Polsce (125 tys. głosów). Wybrany przez Sejm bez głosu sprzeciwu Marszałkiem Sejmu III kadencji. Powierzone stanowisko sprawował do końca kadencji.

19 stycznia 2001 roku wraz z Andrzejem Olechowskim i Donaldem Tuskiem powołał Platformę Obywatelską. W wyborach parlamentarnych 2001 Maciej Płażynski startując z listy Platformy Obywatelskiej uzyskał najlepszy indywidualny wynik w okręgu gdańskim, wygrywając miedzy innymi z  Lechem Kaczyńskim. Maciej Płażyński został Przewodniczącym partii Platforma Obywatelska i Klubu Parlamentarnego PO. W 2002 roku był inicjatorem porozumienia PO i PiS tworzącego koalicję PO-PiS na wybory samorządowego w 2002 r. W czerwcu 2003 roku składa rezygnację z Przewodniczącego Klubu PO oraz z szefa partii i opuszcza partię (patrz list do członków Platformy Obywatelskiej) i do końca kadencji pozostaje posłem niezależnym.

W wyborach parlamentarnych 23 września 2005 roku Maciej Płażyński wystartował jako niezależny kandydat na senatora, po raz kolejny udowadniając, że ma wielkie osobiste poparcie wyborców i nie potrzebuje wsparcia szyldem partyjnym. Maciej Płażyński zdobył ponad 150 tysięcy głosów, co było najlepszym wynikiem w okręgu gdańskim i jednym z najlepszych w całym kraju. Na pierwszym posiedzeniu izby wyższej parlamentu został wybrany Wicemarszałkiem Senatu VI kadencji. W wyborach parlamentarnych 21 października 2007 roku startował z listy PiS jako poseł niezrzeszony.

Od 11 maja 2008 roku Prezes Stowarzyszenia "Wspólnota Polska".

Honorowy obywatel miast Młynary, Puck, Pionki i Lidzbark Warmiński.
Maciej Płażyński był fundatorem Fundacji Pomorskiej założonej dla propagowania postaw aktywności i przedsiębiorczości, szczególnie wśród młodych ludzi z najuboższych rodzin.
Był współfundatorem  Fundacji "Nuta Nadziei". Fundacja wspiera utalentowane muzycznie dzieci niepełnosprawne.
Był członkiem-założycielem Stowarzyszenia Odbudowy Świętego Wojciecha, powstałego w celu organizowania pomocy mieszkańcom dzielnicy Gdańska - Św. Wojciech, poszkodowanym w powodzi w 2001 r.
Był członkiem-założycielem Stowarzyszenia "Żuławy Gdańskie" z siedzibą w Trutnowach w gminie Cedry Wielkie. Stowarzyszenie powołane jest   dla ochrony dziedzictwa kulturowego i środowiska przyrodniczego Żuław.
Był członkiem Zrzeszenia Kaszubsko-Pomorskiego.

Od 2008 roku pełnił funkcję prezesa Stowarzyszenia "Wspólnota Polska".

Tomasz Strug

  

Porozmawiaj o tym na oliwskim forum

|

W samolocie TU-154, który krótko przed godziną 9 runął na ziemię 1,5 kilometra od lotniska w Smoleńsku leciała para prezydencka. Oprócz niej w samolocie znajdowały się inne najważniejsze osoby w państwie. 

Na pokładzie był również oliwianin Maciej Płażyński. 

Plazynski

Maciej Płażyński 1958 - 2010

Macieja Płażyńskiego znaliśmy  jako sąsiada z ulicy Polanki, jako osobę wspierającą oliwskich piłkarzy z KS Olivia. Był wybitnym  politykiem reprezentującym Pomorze. 

Był prawym Człowiekiem.

To fragment jego programu Blisko Boisko :

Gra w piłkę była moja największą życiowa pasją. Dziś w Oliwie, dzielnicy, w której mieszkam miejsc do gry w piłkę nożną  jest bardzo mało.  Jako, że sport ten był dla mnie i dla mojego pokolenia jedną z podstawowych form spędzenia wolnego czasu, wiem, jakie znaczenie ma on dla chłopców w wieku szkolnym i jakie są jego dobre rezultaty. Nie miałem więc wątpliwość na co przeznaczę  pieniądze(100 tysięcy zł.), które  otrzymałem z Ministerstwa Finansów  jako zwrot kosztów mojej kampanii wyborczej do Senatu w 2005 r  Postanowiłem przeznaczyć je na budowę  boiska przy gimnazjum nr 23 w Oliwie. Najlepsze w moim przekonaniu było boisko ze sztucznej trawy, podobne do tych, które widziałem w wielu państwach zachodnich.  Koszt takiej inwestycji jest jednak dużo wyższy stąd konieczne było znalezienie dodatkowych sponsorów. Na   dofinansowanie projektu namówiłem kilka gdańskich firm.  W sierpniu ubiegłego roku boisko zostało otwarte.   Powodzenie tego projektu zaowocowało kolejnym pomysłem ? zbudowania podobnych boisk w całej Polsce. Tak, najkrócej  powstał program ?BLISKO BOISKO?

Plazynski_turniej2007

Maciej Płażyński na boisku w Oliwie w 2007 roku

Życiorys Maciej Płażyńskiego

Maciej Płażyński urodził się 10 lutego 1958 r. w Młynarach (obecnie województwo warmińsko-mazurskie). Mąż Elżbiety - prawnika, sędziego Sądu Okręgowego w Gdańsku, ojciec trójki dzieci: Jakuba - ur. w 1984 r., Katarzyny - ur. w 1986 r. i Kacpra - ur. w 1989 r.
Po ukończeniu Liceum Ogólnokształcącego w Pasłęku wyjechał na Śląsk, gdzie przez rok pracował jako robotnik fizyczny m.in. przy budowie Huty Katowice.
Po rozpoczęciu w 1977 roku studiów na Wydziale Prawa Uniwersytetu Gdańskiego związał się z Ruchem Młodej Polski. We wrześniu 1980 r. współzałożyciel Niezależnego Zrzeszenia Studentów - pierwszej w Polsce niezależnej organizacji studenckiej, przewodniczący NZS Uniwersytetu Gdańskiego. Jesienią 1981 roku kierował strajkiem okupacyjnym na Uniwersytecie Gdańskim, następnie był aktywnym działaczem opozycji solidarnościowej. W 1983 r. współtworzył i został pierwszym prezesem Spółdzielni Pracy Usług Wysokościowych "Gdańsk", którą kierował do 1990 r. Firma ta stanowiła bastion gdańskiej opozycji, wspierała polityczną aktywność podziemnej Solidarności na Pomorzu i w innych regionach Polski. W roku 1987 wybrany prezesem konserwatywnego "Klubu Myśli Politycznej im. Lecha Bądkowskiego", skupiającego środowiska gdańskich konserwatystów i liberałów. W 1989 roku współzałożyciel stowarzyszenia gospodarczego "Kongres Liberałów".
W 1990 roku został członkiem konserwatywnego ugrupowania "Koalicja Republikańska", przekształconego później w Partię Konserwatywną.

Od sierpnia 1990 r. do lipca 1996 r. był pierwszym niekomunistycznym wojewodą gdańskim (nominację otrzymał od Tadeusza Mazowieckiego). Odwołanie z funkcji wojewody gdańskiego (przez premiera Włodzimierza Cimoszewicza) w lipcu 1996 roku spowodowało szereg protestów przedstawicieli samorządów lokalnych, stoczniowców i innych grup zawodowych oraz mieszkańców Pomorza, których kulminacją był kilkutysięczny wiec pod gdańskim Dworem Artusa.

W wyborach parlamentarnych we wrześniu 1997 roku kandydując z listy Akcji Wyborczej Solidarność jako przedstawiciel Gdańskich Komitetów Obywatelskich uzyskał najlepszy wynik wyborczy w Polsce (125 tys. głosów). Wybrany przez Sejm bez głosu sprzeciwu Marszałkiem Sejmu III kadencji. Powierzone stanowisko sprawował do końca kadencji.

19 stycznia 2001 roku wraz z Andrzejem Olechowskim i Donaldem Tuskiem powołał Platformę Obywatelską. W wyborach parlamentarnych 2001 Maciej Płażynski startując z listy Platformy Obywatelskiej uzyskał najlepszy indywidualny wynik w okręgu gdańskim, wygrywając miedzy innymi z  Lechem Kaczyńskim. Maciej Płażyński został Przewodniczącym partii Platforma Obywatelska i Klubu Parlamentarnego PO. W 2002 roku był inicjatorem porozumienia PO i PiS tworzącego koalicję PO-PiS na wybory samorządowego w 2002 r. W czerwcu 2003 roku składa rezygnację z Przewodniczącego Klubu PO oraz z szefa partii i opuszcza partię (patrz list do członków Platformy Obywatelskiej) i do końca kadencji pozostaje posłem niezależnym.

W wyborach parlamentarnych 23 września 2005 roku Maciej Płażyński wystartował jako niezależny kandydat na senatora, po raz kolejny udowadniając, że ma wielkie osobiste poparcie wyborców i nie potrzebuje wsparcia szyldem partyjnym. Maciej Płażyński zdobył ponad 150 tysięcy głosów, co było najlepszym wynikiem w okręgu gdańskim i jednym z najlepszych w całym kraju. Na pierwszym posiedzeniu izby wyższej parlamentu został wybrany Wicemarszałkiem Senatu VI kadencji. W wyborach parlamentarnych 21 października 2007 roku startował z listy PiS jako poseł niezrzeszony.

Od 11 maja 2008 roku Prezes Stowarzyszenia "Wspólnota Polska".

Honorowy obywatel miast Młynary, Puck, Pionki i Lidzbark Warmiński.
Maciej Płażyński był fundatorem Fundacji Pomorskiej założonej dla propagowania postaw aktywności i przedsiębiorczości, szczególnie wśród młodych ludzi z najuboższych rodzin.
Był współfundatorem  Fundacji "Nuta Nadziei". Fundacja wspiera utalentowane muzycznie dzieci niepełnosprawne.
Był członkiem-założycielem Stowarzyszenia Odbudowy Świętego Wojciecha, powstałego w celu organizowania pomocy mieszkańcom dzielnicy Gdańska - Św. Wojciech, poszkodowanym w powodzi w 2001 r.
Był członkiem-założycielem Stowarzyszenia "Żuławy Gdańskie" z siedzibą w Trutnowach w gminie Cedry Wielkie. Stowarzyszenie powołane jest   dla ochrony dziedzictwa kulturowego i środowiska przyrodniczego Żuław.
Był członkiem Zrzeszenia Kaszubsko-Pomorskiego.

Od 2008 roku pełnił funkcję prezesa Stowarzyszenia "Wspólnota Polska".

Tomasz Strug

  

Porozmawiaj o tym na oliwskim forum

Udostępnij facebook twitter Whatsapp Drukuj Wyślij emailem

W samolocie TU-154, który krótko przed godziną 9 runął na ziemię 1,5 kilometra od lotniska w Smoleńsku leciała para prezydencka. Oprócz niej w samolocie znajdowały się inne najważniejsze osoby w państwie. 

Na pokładzie był również oliwianin Maciej Płażyński. 

Plazynski

Maciej Płażyński 1958 – 2010

Macieja Płażyńskiego znaliśmy  jako sąsiada z ulicy Polanki, jako osobę wspierającą oliwskich piłkarzy z KS Olivia. Był wybitnym  politykiem reprezentującym Pomorze. 

Był prawym Człowiekiem.

To fragment jego programu Blisko Boisko :

Gra w piłkę była moja największą życiowa pasją. Dziś w Oliwie, dzielnicy, w której mieszkam miejsc do gry w piłkę nożną  jest bardzo mało.  Jako, że sport ten był dla mnie i dla mojego pokolenia jedną z podstawowych form spędzenia wolnego czasu, wiem, jakie znaczenie ma on dla chłopców w wieku szkolnym i jakie są jego dobre rezultaty. Nie miałem więc wątpliwość na co przeznaczę  pieniądze(100 tysięcy zł.), które  otrzymałem z Ministerstwa Finansów  jako zwrot kosztów mojej kampanii wyborczej do Senatu w 2005 r  Postanowiłem przeznaczyć je na budowę  boiska przy gimnazjum nr 23 w Oliwie. Najlepsze w moim przekonaniu było boisko ze sztucznej trawy, podobne do tych, które widziałem w wielu państwach zachodnich.  Koszt takiej inwestycji jest jednak dużo wyższy stąd konieczne było znalezienie dodatkowych sponsorów. Na   dofinansowanie projektu namówiłem kilka gdańskich firm.  W sierpniu ubiegłego roku boisko zostało otwarte.   Powodzenie tego projektu zaowocowało kolejnym pomysłem ? zbudowania podobnych boisk w całej Polsce. Tak, najkrócej  powstał program ?BLISKO BOISKO?

Plazynski_turniej2007

Maciej Płażyński na boisku w Oliwie w 2007 roku

Życiorys Maciej Płażyńskiego

Maciej Płażyński urodził się 10 lutego 1958 r. w Młynarach (obecnie województwo warmińsko-mazurskie). Mąż Elżbiety – prawnika, sędziego Sądu Okręgowego w Gdańsku, ojciec trójki dzieci: Jakuba – ur. w 1984 r., Katarzyny – ur. w 1986 r. i Kacpra – ur. w 1989 r.
Po ukończeniu Liceum Ogólnokształcącego w Pasłęku wyjechał na Śląsk, gdzie przez rok pracował jako robotnik fizyczny m.in. przy budowie Huty Katowice.
Po rozpoczęciu w 1977 roku studiów na Wydziale Prawa Uniwersytetu Gdańskiego związał się z Ruchem Młodej Polski. We wrześniu 1980 r. współzałożyciel Niezależnego Zrzeszenia Studentów – pierwszej w Polsce niezależnej organizacji studenckiej, przewodniczący NZS Uniwersytetu Gdańskiego. Jesienią 1981 roku kierował strajkiem okupacyjnym na Uniwersytecie Gdańskim, następnie był aktywnym działaczem opozycji solidarnościowej. W 1983 r. współtworzył i został pierwszym prezesem Spółdzielni Pracy Usług Wysokościowych „Gdańsk”, którą kierował do 1990 r. Firma ta stanowiła bastion gdańskiej opozycji, wspierała polityczną aktywność podziemnej Solidarności na Pomorzu i w innych regionach Polski. W roku 1987 wybrany prezesem konserwatywnego „Klubu Myśli Politycznej im. Lecha Bądkowskiego”, skupiającego środowiska gdańskich konserwatystów i liberałów. W 1989 roku współzałożyciel stowarzyszenia gospodarczego „Kongres Liberałów”.
W 1990 roku został członkiem konserwatywnego ugrupowania „Koalicja Republikańska”, przekształconego później w Partię Konserwatywną.

Od sierpnia 1990 r. do lipca 1996 r. był pierwszym niekomunistycznym wojewodą gdańskim (nominację otrzymał od Tadeusza Mazowieckiego). Odwołanie z funkcji wojewody gdańskiego (przez premiera Włodzimierza Cimoszewicza) w lipcu 1996 roku spowodowało szereg protestów przedstawicieli samorządów lokalnych, stoczniowców i innych grup zawodowych oraz mieszkańców Pomorza, których kulminacją był kilkutysięczny wiec pod gdańskim Dworem Artusa.

W wyborach parlamentarnych we wrześniu 1997 roku kandydując z listy Akcji Wyborczej Solidarność jako przedstawiciel Gdańskich Komitetów Obywatelskich uzyskał najlepszy wynik wyborczy w Polsce (125 tys. głosów). Wybrany przez Sejm bez głosu sprzeciwu Marszałkiem Sejmu III kadencji. Powierzone stanowisko sprawował do końca kadencji.

19 stycznia 2001 roku wraz z Andrzejem Olechowskim i Donaldem Tuskiem powołał Platformę Obywatelską. W wyborach parlamentarnych 2001 Maciej Płażynski startując z listy Platformy Obywatelskiej uzyskał najlepszy indywidualny wynik w okręgu gdańskim, wygrywając miedzy innymi z  Lechem Kaczyńskim. Maciej Płażyński został Przewodniczącym partii Platforma Obywatelska i Klubu Parlamentarnego PO. W 2002 roku był inicjatorem porozumienia PO i PiS tworzącego koalicję PO-PiS na wybory samorządowego w 2002 r. W czerwcu 2003 roku składa rezygnację z Przewodniczącego Klubu PO oraz z szefa partii i opuszcza partię (patrz list do członków Platformy Obywatelskiej) i do końca kadencji pozostaje posłem niezależnym.

W wyborach parlamentarnych 23 września 2005 roku Maciej Płażyński wystartował jako niezależny kandydat na senatora, po raz kolejny udowadniając, że ma wielkie osobiste poparcie wyborców i nie potrzebuje wsparcia szyldem partyjnym. Maciej Płażyński zdobył ponad 150 tysięcy głosów, co było najlepszym wynikiem w okręgu gdańskim i jednym z najlepszych w całym kraju. Na pierwszym posiedzeniu izby wyższej parlamentu został wybrany Wicemarszałkiem Senatu VI kadencji. W wyborach parlamentarnych 21 października 2007 roku startował z listy PiS jako poseł niezrzeszony.

Od 11 maja 2008 roku Prezes Stowarzyszenia „Wspólnota Polska”.

Honorowy obywatel miast Młynary, Puck, Pionki i Lidzbark Warmiński.
Maciej Płażyński był fundatorem Fundacji Pomorskiej założonej dla propagowania postaw aktywności i przedsiębiorczości, szczególnie wśród młodych ludzi z najuboższych rodzin.
Był współfundatorem  Fundacji „Nuta Nadziei”. Fundacja wspiera utalentowane muzycznie dzieci niepełnosprawne.
Był członkiem-założycielem Stowarzyszenia Odbudowy Świętego Wojciecha, powstałego w celu organizowania pomocy mieszkańcom dzielnicy Gdańska – Św. Wojciech, poszkodowanym w powodzi w 2001 r.
Był członkiem-założycielem Stowarzyszenia „Żuławy Gdańskie” z siedzibą w Trutnowach w gminie Cedry Wielkie. Stowarzyszenie powołane jest   dla ochrony dziedzictwa kulturowego i środowiska przyrodniczego Żuław.
Był członkiem Zrzeszenia Kaszubsko-Pomorskiego.

Od 2008 roku pełnił funkcję prezesa Stowarzyszenia „Wspólnota Polska”.

Tomasz Strug

  

Porozmawiaj o tym na oliwskim forum