Uroczystości pogrzebowe rozpoczną się o 7 grudnia godz. 10.30 mszą świętą w kościele św. Jana w Gdańsku. Następnie przeniosą się na cmentarz Srebrzysko we Wrzeszczu, gdzie od godz. 12.30 będzie można pożegnać zmarłego w nowej kaplicy. Kondukt żałobny wyruszy z kaplicy o godz. 13.00.

Księga żałobna

Od piątku, 1 grudnia, w Kunszcie Wodnym, siedzibie Instytutu Kultury Miejskiej przy Targu Rakowym 11, wyłożona będzie księga kondolencyjna poświęcona pamięci Pawła Huelle.

Księga wyłożona będzie od 1 grudnia w godzinach pracy IKM-u: od poniedziałku do piątku w godz. 10.00-20.00 w sobotę i niedzielę w godz. 10.00-16.00.

Paweł Huelle (1957-2023)

Paweł Huelle urodził się 10 września 1957 roku w Gdańsku, o którym mówił, że jest jego „małą ojczyzną”. Tutaj mieszkał i tworzył. Ukończył filologię polską na Uniwersytecie Gdańskim (1980). W czasie Sierpnia 1980 roku był współtwórcą „poczty rowerowej”, wspierającej strajkujących w Stoczni Gdańskiej – między innymi w kolportażu „bibuły”. Z Andrzejem Zarębskim współtworzył apel środowiska studenckiego w sprawie liberalizacji życia naukowego i studiów. Był także współinicjatorem powstania i członkiem Tymczasowego Komitetu Założycielskiego Niezależnego Zrzeszenia Studentów Polskich UG. Podczas tzw. karnawału Solidarności pracował jako dziennikarz w Biurze Informacji Prasowej Solidarności.

Gdański mistrz słowa zadebiutował w listopadzie 1987 roku, wydając „Weisera Dawidka”, którego akcja dzieje się w okolicy istniejącego w latach 1913-2013 w Gdańsku Wiaduktu Weisera (zwanego także Mostem Weisera). Stanowiąca literacki dialog z Günterem Grassem powieść uważana jest za najważniejszy debiut lat 80., a przez krytyków określona została jako „arcydzieło literatury”.

Kolejne lata od debiutu przyniosły następne jego poczytne powieści, zbiory opowiadań i dramatów oraz wiersze, a także scenariusze i eseje. Powieść „Ostatnia Wieczerza” (2007) przyniosła mu nominację do Nagrody Nike.

Był ponadto autorem następujących książek: „Opowiadania na czas przeprowadzki” (1991), „Wiersze” (1994), „Pierwsza miłość i inne opowiadania” (1996), „Inne historie” (1999), „Mercedes-Benz. Z listów do Hrabala” (2001), „Byłem samotny i szczęśliwy” (wybór opowiadań, 2002), „Castorp” (2004), „Opowieści chłodnego morza” (2008), „Śpiewaj ogrody” (2014) i „Ulica Świętego Ducha i inne historie” (2016).

W 2020 roku ukazał się zbiór jego opowiadań, zatytułowany „Talita”. Książka, inspirowana biblijną przypowieścią, a jednocześnie sięgająca do guseł i zabobonów, została osadzona w historii Gdańska i Pomorza. Wyjątkowa pozycja (na którą autor kazał nam czekać aż sześć lat) stała się bohaterką akcji „Gdańsk czyta”, organizowanej na wzór wywodzącego się z USA pierwowzoru „One City, One Book”. Inicjatywa polegała na zachęceniu do przeczytania i dyskusji nad tą samą książką jak najwięcej mieszkańców i mieszkanek danego miasta. 

Jego książki zostały przetłumaczone na kilkadziesiąt języków, między innymi na język angielski, holenderski, szwedzki, czeski, włoski, fiński, francuski, hiszpański, litewski i niemiecki.

Za swoje liczne dokonania otrzymał Nagrodę Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury, Nagrodę Miasta Gdańska „Splendor Gedanensis”, Nagrodę Fundacji im. Kościelskich (za „Weisera Dawidka”) i Paszport „Polityki” (za książkę „Mercedes-Benz. Z listów do Hrabala”). Został także odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” i Medalem św. Wojciecha – za „całokształt znakomitej twórczości pisarskiej, identyfikowanej w świecie z Gdańskiem, stanowiącej najlepszą promocję wizerunku miasta”. Otrzymał również wszystkie odznaczenia w dziedzinie kultury, które przyznaje Marszałek Województwa Pomorskiego. W 2021 roku otrzymał Pomorską Nagrodę Literacką za całokształt pracy literackiej.

Pw