Historyczny widok na morze odsłonięto na terenie Dworu I przy ul. Polanki. To jedyny zachowany do dziś widok z Dworów Oliwskich w kierunku Zatoki Gdańskiej.

Spośród 8. Dworów Oliwskich do dziś zachowało się zaledwie 5. Tylko z jednego z nich możemy jeszcze zobaczyć morze. W ostatnich dniach dokonano w dawnym ogrodzie Dworu I specjalnych cięć pielęgnacyjnych gałęzi i samosiejek. Dzięki temu udało wyeksponować zapomniany, historyczny widok na Zatokę Gdańską, którym szczyciły się oliwskie rezydencje. Uroczyste odsłonięcie widoku nastąpiło w piątkowe południe.

Inicjatorem akcji jest Witold Paweł Burkiewicz, Zastępca Kierownika Działu Rozwoju Przestrzeni Publicznej ds. architektury i architektury krajobrazu w Zarządzie Dróg i Zieleni w Gdańsku. – Gdańsk ma wiele pięknych widoków na miasto. Tylko widoki te w wielu przypadkach zanikły, bo zostały zabudowane, pozarastane drzewami i w różny inny sposób zamknięte – opowiada Burkiewicz. – Są jednak takie widoki, które stosunkowo łatwo możemy odtworzyć. Ten widok jest jednym z najbardziej nobliwych i najważniejszych widoków, jakie mamy w Gdańsku. Tutaj mamy zachowany cały układ Dworu z ogrodem parkiem oraz jedynym takim widokiem na Zatokę Gdańską.

Niewiele osób wiedziało, że taka panorama była do otworzenia. – To piękne „okno krajobrazowe” było zasłonięte niezliczoną ilością nic niewartych samosiejek, gałęzi suchych drzew owocowych. Trzeba było ten widok odkryć na nowo – tłumaczy Witold Paweł Burkiewicz. Podkreśla on, że nie przedsięwzięcie nie udałoby się bez pomocy Nadleśnictwa Gdańsk, które jest właścicielem Dworu I.

Odsłonięcie widoku z Dworu I jest początkiem programu „Spojrzenie na Gdańsk”. – Jeszcze w tym miesiącu planujemy otwarcie widoku we Wrzeszczu. Jeszcze nie będę zdradzał, jakie to jest miejsce. Mam nadzieję, że widok ten zaskoczy wiele osób. A potem będą następne miejsca. Będziemy się zbliżać odo Oliwy w kierunku Gdańska i jeszcze dalej – mówi inicjator programu.

Słynne Dwory Oliwskie przy ul. Polanki, poprzez usytuowanie na krawędzi wysoczyzny, pozwalały na staranne zakomponowanie pięknych widoków na morze. Tak opisywała je Joanna Schopenhauer*, która zamieszkiwała Dwór III: Pole i las, półwysep Hel ze swą latarnią morską, otwarte morze, reda z płynącymi z niebieskiej dali okrętami, port – (…) cała bogata zabudowana okolica ponad wysokie wały miejskie jeszcze wyżej strzelające wieże – wszystko to z okien tych nieco na wyniosłości postawionych domów tworzyło jeden z najbogatszych i najbardziej zachwycających widoków, jakie znam.
Do dziś z czasów Joanna Schopenhauer przetrwała altana / muszla widokowa znajdująca się na zboczy wzgórza u zbiegu ul. Polanki i ul. Tetmajera. Muszla jest elementem tarasowych ogrodów Dworu III, których pozostałości można oglądać przy drodze prowadzącej do tzw. żwirowni.

Najsłynniejszym, oliwskim widokiem na morze był „Książęcy Widok” w Parku Oliwskim. Jeden ze stawów, wśród szpaleru drzew, optycznie łączył się z wodami Zatoki Gdańskiej. Widok ten od kilkudziesięciu lat jest niedostępny z powodu lasu, który wyrósł przy plaży. Rada Programowa Parku Oliwskiego w swoich wytycznych do rewaloryzacji parku uznała, że widokowa z parku w stronę morza jest jednym z ciekawszych i najbardziej wartościowych elementów kompozycyjnych Parku Oliwskiego, podlega ochronie konserwatorskiej i planistycznej. Ze względu na jej unikatowość i wysoką wartość historyczną należy dążyć do jej odtworzenia.

*Joanna Schopenhauer „Gdańskie wspomnienia młodości”

Ts

Ostatnia edycja: 15 października, 2016 o 17:31