W przypadku szkoły katolickiej udało się zrealizować ideę dobudowy kolejnego budynku szczytowego. Celem uniknęcia nieprawidłowej kompozycji pomiędzy starym, a nowym budynkiem, podjęto się na starej części poprawek (przeprowadzonych tanim kosztem), aby całość stanowiła spójne wrażenie. Obie budowy zostały wykonane z wyjątkową oszczędnością. W przypadku szkoły ewangelickiej, rozbudowę o siedem klas, kuchnię do nauczania, pomieszczenie do prac ręcznych, toaletę, prysznic z przebieralnią i aulę udało się przeprowadzić za całkowitą kwotę 295 000 Guldenów i to wraz z ustawieniem wyposażenia.
W przypadku rozbudowy szkoły katolickiej, za kwotę 120 000 Guldenów stworzono osiem nowych klas. Koszt jednej klasy wyniósł zatem około 15 000 Guldenów. Metr sześcienny rozbudowanych pomieszczeń, wraz z meblami zamyka się w kwocie 15 000 Guldenów. W obydwu przypadkach przewidziana na budowę kwota została utrzymana. Dzięki wspomnianym rozbudowom, zapotrzebowanie na pomieszczenia w obydwu szkołach w Oliwie zostało na długi czas zaspokojone. Obydwie przebudowy zostały wykonane i przeprowadzone pod kierownictwem Senatora, Dr Ing. Althoffa (Bartholomäus Hugo Maria Althoff), pod nadzorem architekta rządowego Krügera i przy współpracy z architektem Riechertem.
"Danziger Neuste Nachrichten" wydanie z 25 października 1930 roku
Tłumaczenie: Stella Wawrzyniak