Zawsze po zakończeniu lekcji w szkole podstawowej SP23 tzw. „czerwonej“ w Oliwie szliśmy ze szkolnymi kumplami do domu. I zawsze przechodziliśmy koło pijalni piwa znajdującą się ȯwcześnie po prawej stronie, przy krzyżowce ulicy Cystersȯw i obecnej ulicy Stary Rynek Oliwski (dawniej Armii Polskiej).

Chodząc przez 7 lat (rocznik 1958-65) do Szkoly Podstawowej SP23 tzw. "czerwone"j w Oliwie przy ul. Opackiej 7, często w czasie przerw lekcyjnych podziwiałem piękne okazy drzew rosnących w przyległym do boiska szkolnego lesie. Las ten był mieszany z przewagą drzew iglastych.

Trochę w głębi, u podnȯża wzniesienia o nazwie Pachłek była mała polana, gdzie rosły w grupach wysokie świerki. Były to, jak dziś szacuję, drzewa ponad 100-letnie. Ponadto rosły okazałe buki i dęby. Gdy nadchodziła jesień Oliwski Las przybierał kolorową szatę. Wtedy często w czasie przerw rzucaliśmy w siebie żołędziami. Leżało ich mnȯstwo na ściȯłce leśnej. Dla większości były to leśne śmiecie, ktȯrymi mogły interesować się tylko dziki.

No cȯż zacznę opowieść o zdarzeniach, ktȯre zadecydowały, że nie zostałem, pardon nie zasłużyłem politycznie, być oficerem Ludowego Wojska Polskiego.

Moje kontakty tak na prawdę z techniką zaczęły się w Technikum Mechaniczno-Elektrycznym TME w Gdańsku. Rozliczne zajęcia warsztatowe sprawiły, że można było być z techniką "za pan brat". Wtedy byłem bardzo oczytanym w książeczkach tzw. "Tygryskach", tzn. opowieści typu Klosa o II Wojnie Światowej. Zacząłem interesować się budową rakiet. W czasopiśmie "Modelarz" znalazłem bardzo uproszczone plany budowy napędu niemieckiej rakiety V-1. Na zamieszczonych tu ujęciach fotograficznych napęd to część gȯrna rakiety. Oczywiście plan umieszczony w „Modelarzu“ był bardzo uproszczoną konstrukcją w celu pokazania jak funkcjonował wogȯle napęd takiej rakiety.

Był to rok 1966, grudzień. Pamiętam jak nasz sąsiad Jan Mruk mieszkąjacy od roku 1954 przy ul. Kwietnej 28c (obecny nr 31b) w dawnym Młynie X przyszedł do nas i prosił o pomoc w odłowie pstrąga i karpia z jego hodowlanego stawu.

Publikujemy kolejne informacje historyczne zebrane przez pochodzącego z Oliwy Bogdana Gołuńskiego. Tym razem dotyczą one wykopalisk w rejonie ulicy Spacerowej i Kościerskiej.

Publikujemy opracowanie pochodzącego z Oliwy Bogdana Gołuńskiego (obecnie Hamburg). Opracowanie to nie zostało dotychczas zweryfikowane naukowo i jest jedynie próbą połączenia w całość wielu faktów i teorii.

Nazywała się Nadina Perloff, w książce meldunkowej Gdańska z 1942 r p.t. "Danziger Einwohnerbuch 1942" wypisane jest jej nazwisko pod adresem Böttchergasse Nr. 23/27 z dopiskiem Witwe (wdowa). Jej rodzina miała w Oliwie przy ulicy Adolf-Hitler-Str. 473/475 (Grunwaldzka) wielką hurtownię i handel herbatą pod nazwą "Teehandelsgesellschaft und Teepackerei Wassily Perloff & Söhne" K.G." (K.G. znaczy tu Kommanditgesellschaft odpowiednik około polskiego s.c.)