Reklama

PARKOWANIE 2014 – przedstawiamy artystów i ich prace


PARKOWANIE (8 edycja)

termin: 19 ? 20 lipca 2014

miejsce: Gdańsk | Park Oliwski i dzielnica Stara Oliwa

organizator: Stowarzyszenie A KuKu Sztuka

więcej informacji: www.akukusztuka.eu

 

Dziś ogłaszamy wszystkich artystów biorących udział w tegorocznej wystawie podczas PARKOWANIA, które przypomniijmy odbędzie się 19 i 20 lipca w Parku Oliwskim i okolicach. 

 

Anna Królikiewicz (feat. Anna Steller)

Cykl ?gdzie indziej/elsewhere?, w którego skład wchodzą:

2 miniatury: klosze szklane, kurz, metal, plastik, fragmenty roślin, tkanina, odór nr 7

„At first I was a prisoner of other people. So I left them. Then I was the prisoner of myself. That was worse. So I left myself.” – Samuel Beckett, ?Eleutheria?, 1947

?Na początku byłem więźniem innych. Więc odszedłem, Później zostałem więźniem samego siebie. To było gorsze. Więc opuściłem siebie?- Samuel Beckett, ? Eleutheria?, 1947

___________________________________________________________

eleutheria, elefteria: grec. wolność, niezależność, nieskrępowana możliwość

Dwie miniatury przedstawiające wnętrze salonu i kuchni, w których habitant- mieszkaniec jest tylko echem swojej obecności wtartej w meble, przedmioty, atrybuty codziennych, banalnych, wzruszających, klejących, a może zgubnych rytuałów. Gorzkie domki dla lalek, miejsce weryfikacji pamięci, urzeczywistnień niechcianego wspomnienia, przywołania bezdomnych uczuć, urazów, dusznej rutyny i gniotących relacji. Odwiedzający mogą swobodnie zwiedzać miejsce wzrokiem i wyobraźnią. Miniatury osłonięte szklanymi kloszami pokryte są kurzem z miejsca, o którym opowiadają i pachną syntetycznie uzyskanym, niedostępnym dla widza aromatem tego miejsca. Ustawienie obiektów w przestrzeni  Palmiarni, to wyrwanie ich skądś, może z pokoju zabaw ? w niewinny, ale bezwzględnie trwały kontekst obecnego tu, uniwersalnego rytmu narzuconego przez Naturę: fraz wzrostu, kwitnienia, owocowania, obumierania.

Anna_Krlikiewicz_Dwie_miniatury

Performance ?gdzie indziej/ elsewhere? Anny Królikiewicz wykonany przez Annę Steller odnosił się będzie do zasłyszanego zdania :?it’s like feeling homesick for a place that not even exist?, (? to jak tęsknić za miejscem, którego nawet nie ma?).

Performance umieszcza samą Steller w przestrzeni podobnie okrytej kloszem szklanego dachu Ogrodu Botanicznego, jak zamknięte w szkle obiekty- miniatury. Jej ruch i silna obecność są widoczne, dostępne dla widza tylko przez szyby z zewnątrz, jakby była zatrzaśnięta w trzecim obiekcie, tym razem w skali monumentu i tym razem bez domowych mebli, bibelotów i naczyń. Jedynym rekwizytem jest miód, który u jednej z autorek wywołuje repulsję, u drugiej apetyt.

Podczas PARKOWANIA będziemy częstować Państwa także turecką herbatą i słodyczami na bazie miodu w stworzonej przez Annę Królikiewicz herbaciarni ?No to czego się napijesz??, w myśl zasady, że gdy przychodzimy do kogoś w odwiedziny, tuż za progiem słyszymy pytanie zachęcające nas do pozostania trochę dłużej w czyimś domu, do czego serdecznie namawiamy. Herbaciarnia zostanie otwarta w miejscu dawnego zakładu krawieckiego przy ul. Opata Jacka Rybińskiego 11.

Anna Królikiewicz – urodzona w lutym 1970. Dyplom na Wydziale Malarstwa ASP Gdańsk w 1993 roku, doktorat w roku 2000 r. Obecnie, po uzyskaniu w 2010 roku tytułu doktora habilitowanego, prowadzi Czwartą Pracownię Rysunku na Uczelni. W latach 2001-2003 uczyła w kilku pracowniach na wydziałach Sztuki i Projektowania Graficznego Bilkent University w Ankarze. Oddana monumentalnemu rysunkowi i instalacji, zdarza się, że pisze. Autorka wielu wystaw indywidualnych, brała udział w kilkudziesięciu wystawach zbiorowych w kraju i zagranicą, swoje prace pokazywała m. in. w Nowym Yorku, Istambule, Ankarze, Kilonii, Brukseli, opuszczonym rzeźniku w Sopocie, sali jadalnej zakonu Kartuzów i oliwskim lesie. Laureatka nagród za osiągnięcia artystyczne i pedagogiczne, stypendystka miasta Sopot. Zajmują ją obszary związane z szeroko pojętą fizycznością ciała i kruchością pamięci, ostatnie prace dotykają zagadnień z fizjologii smaku.

Anna Steller? tancerka, performerka i choreograf. Na scenie występuje od 1993 roku. Od 1993 roku tańczy w Gdańskim Teatrze Dada von Bzdulow. Od 2003 roku współpracuje z Teatrem Patrz Mi Na Usta. Gościnnie występowała w Teatrze im. Gombrowicza w Gdyni i Teatrze Wybrzeże. W 2005 roku współ-założyła zespół Good Girl Killer.  Obecnie w zespole tworzy wraz z Magda Jędrą.

Od wielu lat tworzy spektakle taneczne, akcje performance oraz performance typu site specific. Jest laureatką Nagrody specjalnej Marszałka Województwa Pomorskiego za wybitne zasługi w dziedzinie twórczości artystycznej (2012) oraz Nagrody Prezydenta Miasta Gdańska dla Młodych Twórców za spektakl ?Good Girl Killer?(2007). Od 2011 roku prezentuje swoje akcje performance w Centrum sztuki Współczesnej „Łaźnia” w Gdańsku. Od wielu lat bierze udział w projektach międzynarodowych. Współpracowała m.in. z teatrem 7273 z Genewy, Mariolą Brillowską (Hamburg), Nigelem Charnockiem w projekcie HAPPY.

Aurora Lubos

instalacja ?Bezdomność?

Aurora Lubos podczas PARKOWANIA stworzy instalację w Parku Oliwskim, której sama będzie częścią, by następnie w niej zamieszkać i udomowić…

Aurora_Lubos

Aurora Lubos – tancerka, performerka od 1997 roku związana z gdańską sceną tańca, współpracowała między innymi z Gdańskim Teatrem Tańca, Bałtyckim Uniwersytetem Tańca, Teatrem Dada von Bzdülöw. Autorka kilku autorskich realizacji, spektakli solowych, instalacji i performansów. Od 2000 roku aktorka angielskiego teatru Vincent Dance Theatre. 

Cecylia Malik (feat. Iwona Ornat)

instalacja ?I love you Artur?

W ramach PARKOWANIA swoją instalację zaprezentuje krakowska artystka i aktywistka Cecylia Malik. Oto niezwykła historia jej najnowszej pracy: Iwona i Artur Ornat są moimi sąsiadami. Poznałam ich równo rok temu. Szukałam szklanych butelek na Wodną Masę Krytyczną, której byłam współorganizatorką. Weszłam w tunel z dzikiego bzu i pnączy za stary opustoszały dom, 50 metrów od kamienicy, w której mieszkam. Znalazłam się na podwórku z małą drewnianą szopą , którą Iwona i Artur, zaadoptowali sobie na schronienie. Zapytałam, czy mogę poszukać pustych butelek. Sympatycznie wyglądający młody człowiek, bardzo się zaciekawił, po co mi butelki. Odpowiedziałam, że Wisłą będą w nich płynęły bilety do kina. Na to mój sąsiad odpowiedział, że oni bardzo lubią chodzić do kina, a tak w ogóle, że za tydzień mają ślub. Zaproponowałam mu, że w takim razie przyjdę na ich ślub i jako prezent przyniosę im bilety do kina. Podczas kolejnego spotkania dostałam zaproszenie, zrobione specjalnie dla mnie w jednym egzemplarzu o treści: ?Wbrew przestrogom znajomych, a sobie ku szczęśliwości, postanowiliśmy zawrzeć związek małżeński Iwona Rojek i Artur Ornat.? Na ślub wybraliśmy się razem z moim przyjacielem operatorem Piotrem Pawlusem, zawieźliśmy Młodą Parę do Pałacu Ślubów. Pożyczyłam Iwonie moją ulubioną czerwoną marynarkę i doradziłam Arturowi, żeby ubrał czarną skórzaną kurtkę. Na ślubie oprócz nas była jeszcze para ich znajomych, jako świadków. Nie było szampana, ale za to pianista z Urzędu Stanu Cywilnego grał przepięknie…

Cecylia_Malik

I tak, się zaczęła nasza znajomość. Artur przychodzi do mnie o 8 rano po kawę, często ładować telefon, przynosi mi w zamian nowości kinowe na DVD. Iwona urządziła sobie ogródek, w którym robi instalacje z roślin i zabawek. Byłam świadkiem, jak przetrwali zimę, w domu z desek i płyt, bez wody, prądu i żadnego ogrzewania.

Artur pochodzi z krakowskiego Kazimierza, jest byłym hokeistą klubu Cracovia. Po śmierci matki zamieszkał z babcią. Nie miał meldunku. Nowy właściciel kamienicy dał mu wypowiedzenie w zamian za 20 000 PLN odstępnego. Pieniędzy wystarczyło na wynajęcie skromnego mieszkania przez rok i zamówienie porządnego nagrobka dla mamy. Jak skończyły mu się środki do życia, kobieta, z którą mieszkał wyprowadziła się od niego do swoich rodziców, a on zamieszkał w polonezie. Pewnego dnia jadąc tramwajem spotkał Iwonę i zaprosił ją na piwo i do kina. Tego samego dnia Iwona zdecydowała się zamieszkać z nim w samochodzie, po kilku dniach znaleźli swoje rzeczy w workach na chodniku, gdyż poloneza wywieziono na złom. Artur i Iwona zaczęli szukać domu. Chodzili po parkach, działkach, aż trafili na Salwator na ul. Królowej Jadwigi, było to 4 lata temu.  Artur i Iwona korzystają z pomocy MOPS i są na intensywnej terapii od uzależnień. Ich opiekun socjalny powiedział, że mają duże szanse na otrzymanie mieszkania socjalnego w przyszłości.

Zaczęłam robić film o naszej sąsiedzkiej znajomości, malować obrazy z instalacjami Iwony, a w pierwszych dniach maja, wspólnie z Iwoną wysiałyśmy wielki 12 metrowy klomb w kształcie napisu LOVE, tuż za ich podwórkiem. Inspiracją była dla mnie tablica napisana przez Iwonę ?I love you Artur?, którą znalazłam pod ich domem.

Zaprosiłam moich sąsiadów, żeby pojechali ze mną zrobić projekt artystyczny do Oliwy nad morze, gdyż w tym roku tematem PARKOWANIA jest DOM. Zaproponowałam im, żebyśmy zrobili wspólnie instalację, taką jaka jest pod ich domem oraz pokazali moje obrazy i fragmenty filmu, który o nich robię.

Artur z Iwoną mają niezwykłą ochotę wybrać się w tą ?zaległą? podróż poślubną, choć dużo ryzykują. Inni bezdomni zazdroszczą im ich domu i tego, ze mają siebie. Boją się, opuścić swój dom nawet na te kilka dni, ale podejmą ryzyko, żebyśmy mogli  nakręcić HAPPY END do naszego filmu ? scenę romantycznego spaceru nad morza.

Honorata Martin

instalacja ?Welcome?

Na jednej z parkowych alejek Honorata Martin zaprezentuje swoją najnowszą pracę ?Welcome?, której pomysł narodził się rok temu, gdy artystka na początku lipca 2013 roku wyruszyła w ?świecką pielgrzymkę? po naszym kraju. Oto jak Martin sama o niej mówi: Idąc przez Polskę, we wsiach witana i żegnana byłam zazwyczaj szczekaniem psów, czasem sobie z nim pogadałam, a czasem miałam ochotę przeskoczyć przez płot i ugryźć, żeby tylko już były cicho. Nie zawsze chciałam być usłyszana, ale zawsze byłam. Czasem dawały mi poczucie bezpieczeństwa, czasem bałam się że sprowadzą na mnie nieszczęście. Jak szłam z Saskiem (przy red. pies artystki), szczególnie mocno byliśmy okrzykiwani. Swój swego niekoniecznie najserdeczniej wita, za to na pewno zaznaczy swoje terytorium i będzie go bronił choćby do utraty zdrowia czy życia, nawet jeśli jest to kawałek obsranej trawy należący do słabo karmiącego króla.

Honorata_Martin
Honorata Martin – ukończyła wydział Malarstwa na Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku, aneks z intermediów. Korzysta z wielu dziedzin sztuki, punktem wyjścia dla jej prac jest obserwacja głębokich przeżyć, po to aby jak sama określa ?budować atmosferę?. Interesują ją silne emocje jakie towarzyszą pokonywaniu własnych ograniczeń i lęków, szukanie granic wytrzymałości psychicznej, fizycznej i emocjonalnej, które stara się prezentować za pomocą brutalnych lub lekkich i niepozbawionych humoru formach.

Patrycja Orzechowska

instalacja ?Altana Westchnień?

?Altanę Westchnień? od ponad 3 tygodni można już podziwiać przy Stawie Młyńskim w Starej Oliwie. Jest to żywa architektura upleciona z wierzby wiciowej (Salix viminalis) o zmiennym wyglądzie zależnym od pór roku, teoretycznie długowieczna jak drzewa. W okresie jesienno-zimowym funkcjonuje jako szkielet a wiosenno-letnim pokrywa się gęstym zielonym płaszczem liści. Altana została usytuowana nad Stawem Młyńskim, między rokokowym parkiem a lasami oliwskim. Ta ujarzmiona natura swoją nazwą wpisuje się w szlak charakterystycznych punktów ogrodowo-leśnej przyrody oliwskiej: Drogę Filozofów, Groty Szeptów, Dolinę Radości czy Drogę do Wieczności. Kopułowy ażur altany tworzy gęsta siatka wierzbowych prętów o mocnej bazowej konstrukcji i miękkich liniach ornamentu. Oliwa ma teraz romantyczny zakątek dla zakochanych. Mam nadzieję, że będą z niego korzystać leżąc na trawie pod rozpostartą kopułą i wpatrując się w gwiazdy widoczne między liniami gałęzi. Teren przy Stawie Młyńskim jest jednym z ulubionych miejsc wielbicieli picia napojów alkoholowych na świeżym powietrzu. Na szczęście piękne widoki są za darmo i dla wszystkich. Dlatego jedyne westchnienia jakie można tu na razie usłyszeć od spacerowiczów brzmią: ?Tylko żeby nikt nie zniszczył…? 🙂

Patrycja_Orzechowska_Altana_Westchnien_2014_0177

Patrycja Orzechowska (ur. 1974) artystka wizualna, zajmuje się fotografią, kolażem, instalacją, grafiką użytkową, filmem i sztuką w przestrzeni publicznej; absolwentka grafiki na Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku; wielokrotna stypendystka Ministerstwa Kultury, Marszałka Województwa Pomorskiego i Prezydenta Miasta Gdańska. Mieszka i pracuje w Gdańsku. Swoje prace prezentowała między innymi w poznańskim Arsenale, Gdańskiej Galerii Fotografii, BWA Wrocław, CSW Łaźnia, CSW Wilno, Galerii Platan w Budapeszcie, HISK w Gandawie, a także na festiwalach: Transphotographiques w Lille, Miesiącu Fotografii w Krakowie, Supermarkecie Sztuki w Warszawie, Survivalu we Wrocławiu i Narracjach w Gdańsku. W swojej praktyce często odwołuje się do różnych sztuk performatywnych, współpracując z tancerzami, gimnastyczkami i aktorami, tworzy prace z figurą ludzką jako głównym motywem. www.patrycjaorzechowska.com

Iza Rutkowska (Fundacja Form i Kształtów)

obiekt ?Przytulanka?

Do Parku Oliwskiego przyjedzie także ?Przytulanka?, która powstała jako żyjąca rzeźba, w opozycji do betonowych pomników, które wtapiając się w przestrzeń stają się niezauważalnym elementem codzienności. Niedźwiedź w każdym miejscu pojawia się tylko na chwilę, by pozwolić się przytulić, rozbudzić emocje i zapaść w pamięć tym, którzy go spotkali. Staje na drodze przechodniom, żeby zmobilizować ich do spontanicznej zabawy, nie tylko nim samym, ale również przestrzenią wokół. (?) Projekt Izy Rutkowskiej wychodzi z filozofii zmiany, zawirusowania miasta, której od lat wierna jest artystka. Wpuszczając w przestrzeń publiczną obiekty dziwne, niepraktyczne wytrąca ludzi z biegu codzienności, a jednocześnie otwiera ich na drugiego człowieka i refleksję nad miejscem, w którym żyją.

Iza Rutkowska – założycielka i autorka wszystkich wydarzeń realizowanych w ramach Fundacji Form i Kształtów w Warszawie, Polsce i na świecie, m.in.: Plac Zabawiciela, Eugeniusz w Warszawie, Grzybobranie w Warszawie i Pradze, Wędkowanie w Warszawie i Sao Paulo w Brazylii, projekty Teren Budowy z edycjami w Chełmnie i Łowiczu czy kolejne odsłony EUgeniusza m.in. w Rzeszowie i Katowicach. Ostatnio wynajmuje się w roli drzewa oraz wspólnie z mieszkańcami  Białołęki przygotowuje spacer w chmurach. Lubi zmieniać przestrzenie w miejsca interakcji ze sztuką, włączać ludzi w tworzenie instalacji. Jej projekty są egalitarne, przyciągają osoby o każdej profesji i w każdym wieku. W plebiscycie Gazety Wyborczej Wdechy 2012 nominowana była w kategorii Człowiek Roku za niezwykłą wyobraźnię i dodawanie miastu kolorów. www.formyikształty.pl

Iza_Rutkowska_The_Cuddly_2

Julita Wójcik

obiekt ?Bunkier?

W Parku Oliwskim stanie także najnowsza praca Julity Wójcik pt.: ?Bunkier?, w którym będzie się mógł w nim schować każdy, kto czuje się zagrożony. Bunkier stanie przed Pałacem Opatów, w którym znajduje się Oddział Sztuki Współczesnej Muzeum Narodowego w Gdańsku. Ciekawe, kto pierwszy zacznie okupować ?Bunkier??

Schronienie na czas niepokoju.

Pozorna ochrona przed zagrożeniem ograniczająca spojrzenie na świat.

Rozdmuchana wizja zagrożenia?

Czy dmuchany bunkier może nas przed czymkolwiek uchronić?

A może to tylko atrapa, która pomoże zapewnić nam skromne minimum poczucia pozornego bezpieczeństwa.

Dmuchany bunkier będzie się trząsł ?jak galareta?, gdy tylko wejdzie do niego człowiek.

Każdy chciałby mieć pokój z widokiem na park, na staw, na morze…

A co można zobaczyć z bunkra?

Ciasne widoki, wąskie horyzonty, ograniczone perspektywy, zawężone pole widzenia.

Nadmuchiwane powietrzem gumowe zamki ? wzorowane na niegdysiejszych budowlach obronnych, już dawno stały się elementem radosnej popkultury. Dzieci wspinają się po nich w szale zabawy. Czy dmuchany bunkier także stanie się taką atrakcją? A może posłuży w parku jako dom do podglądania ptactwa lub bezpieczne schronienie dla ptaków.

Czy bunkier zbudowany w 2014 roku jest w stanie uchronić nas przed lękami?

Julita_Wjcik

Julita Wójcik

Urodzona w 1971 w Gdańsku, gdzie mieszka i pracuje. Absolwentka Wydziału Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku (dyplom 1997). W 2013 roku otrzymała Royal Scottish Academy Award. W 2012 roku nagrodę Paszport POLITYKI. Wielokrotna stypendystka Ministra Kultury w 2007, 2005, 2003 ,2001 i 1995?6 roku. Stypendystka Fundacji Kultury w 2001. Rezydentka m.in.: Art in General w Nowym Jorku/ USA w 2006 czy Visegrad Found 2010. Jej prace znajdują się w kolekcjach publicznych w: Zachęcie Narodowej Galerii Sztuki w Warszawie, Muzeum Sztuki w Łodzi, Muzeum Narodowym w Warszawie, Galerii Arsenał w Białymstoku, Zachęcie Sztuki Współczesnej w Szczecinie, HorseCross w Perth/ Szkocja oraz The Israel Museum w Jerozolimie/ Izrael.

Projekt specjalny 

Maciej Salomon i Tomasz Wierzchowski

Instalacja Bezdomna Galeria Gablotka

Nasze zaproszenia przyjęła także Galeria Gablotka, która od ponad roku jest Galerią Bezdomną. Powstała w marcu 2010 roku z inicjatywy jej ojców założycieli: Macieja Salamona i Tomka Wierzchowskiego. Od początku jej istnienia jej twórcom przyświeca hasło: ?Chwała nam i naszym kolegom?. W myśl tej idei artyści prezentujący swoją twórczość w Gablotce są kolegami ojców założycieli. Do tej pory w gablotce odbyło się 21 wystaw m.in. Adama Witkowskiego, Kuby Bielawskiego, Marcina Bobera, Piotra Jahołkowskiego, Agaty Nowosielskiej, Marcina Zawickiego czy Maćka Szupicy. Hasło przewodnie ulega czasowym modyfikacjom jak w przypadku wystawy Bogny Burskiej: ?Chwała nam i naszym koleżankom? lub świątecznej edycji Gablotki: ?Chwała na wysokości nam i naszym kolegom?. Z powodzeniem w Gablotce prezentują się także jej twórcy. Przestrzeń Gablotki, mimo że ogranicza się do jednej małej socjalistycznej gablotki jest szalenie inspirująca. Można było tam zobaczyć malarstwo, rysunek instalacje z żywymi świerszczami, video, a nawet performance z artystą zamkniętym w środku. Zazwyczaj wernisażom towarzyszą koncerty i niekończące się dyskusje o sztuce do białego rana. W wakacje 2013, w proteście przeciwko dewastacji terenów pos-toczniowych przez deweloperów, Gablotka opuściła swoje dotychczasowe miejsce działania. Od tamtej pory jest Galerią Bezdomną. Bezdomność nie jest jednak przyczyną do zawieszenia działalności i od czasu zmiany siedziby odbyły się już dwie wystawy (w Szwecji i w Toruniu), w Parku Oliwskim będzie trzecia, a ojcowie założyciele zabiorą widzów w niezapomnianą przejażdżkę gondolą po parkowych stawach. Celem wycieczki będzie zobaczenie wysokiej jakości sztuki znajdującej się oczywiście w gablotce. Wstęp tylko dla entuzjastów sztuki o mocnych nerwach.

Bezdomna_Galeria_Gablotka

Maciej Salamon

W 2009 Maciej Salamon (rocznik 84) ukończył Akademię Sztuk Pięknych w Gdańsku. Dyplom z wyróżnieniem otrzymał w pracowni prof. Jerzego Krechowicza. W międzyczasie rok studiował w szkole filmowej FAMU w Pradze. Człowiek orkiestra.

Współzałożyciel i członek grupy artystycznej „Krecha” (wydającej niezależny periodyk artystyczny o takiej samej nazwie), z którą zdobył Sztormy Roku 2008 i 2009 – nagrodę? czytelników „GW Trójmiasto” w dziedzinie sztuk plastycznych. Nagradzany również za swoje realizacje filmowe, m.in. nagrodą dla najlepszego filmu za „The Wedding” na Northern Wave Film Festiwal na Islandii, nagrodą publiczności dla filmu eksperymentalnego na Con-Can Festival w Tokio, Official Stranger Award 2008 w Amsterdamie i nagrodą festiwalu Filmowe Podlasie Atakuje za „The Scar”. Poza tym maluje „po czym się? da”, zajmuje się sitodrukiem oraz grafiką projektową. Jest twórca instalacji interaktywnych oraz murali.  Wokalista , założyciel i autor tekstów w zespole muzycznym Gówno. Jest dyrektorem artystycznym Zakładowej Galerii Gablotka na terenie Stoczni Gdańskiej, w której organizuje ciekawe wystawy artystów z Polski i zagranicy. Od 2011 prowadzi pracownie projektowania graficznego na wydziale intermediów gdańskiej ASP.

www.macieksalamon.com

Tomasz Wierzchowski – muzyk, artysta multimedialny, Główny Kurator. Wspólnie z Maćkiem Salamonem założył w 2010 r. niezależną Galerię Gablotka, której jest Głównym Kuratorem. Początkowo wernisaże miały miejsce w pierwszej siedzibie Galerii w Stoczni Gdańskiej. Zrealizowano tam ponad 20 wystaw m.in. Bogny Burskiej, Marcina Zawickiego, Macieja Szupicy, Iwony Zając, Ebola Ape, Macieja Chodzińskiego, Piotra Jahołkowskiego, Adama Witkowskiego czy Tomasza Kopcewicza. Działalność Galerii została dostrzeżona i doceniona również poza granicami Trójmiasta co zaowocowało wystawami  Cud nad Wisłą W Toruniu oraz w  Verkligheten w Umeo w Szwecji. Jako muzyk, wspólnie z zespołem Gypsy Pill (którego już nie jest członkiem) dał wiele koncertów, m.in. w Gdańskiej Galerii Miejskiej, Festiwalu Era Nowe Horyzonty we Wrocławiu czy w Madrycie, Kijowie, Brukseli, serii koncertów w ramach Solidarity Camp, projektu współorganizowanego przez Nowy Teatr i Instytut Sztuki ?Wyspa? realizowany w ramach Prezydencji Polski w Unii Europejskiej.Oprócz występów z Gypsy Pil dał koncert wraz z Adamem Hryniewickim w Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski w Warszawie i OlemWalickim w Centrum Sztuki Współczesnej Łaźnia w Gdańsku. Stworzył muzykę do spektaklu ?Bohaterki? w reżyserii  Eweliny Marciniak w Teatrze w Wałbrzychu. Komponuje również muzykę do spotów reklamowych, zapowiedzi radiowych czy trailerów teatralnych. Jako artysta multimedialny wraz z Michałem Andrysiakiem współrealizował wizualizacje do spektaklu Teatru Wybrzeże, ?Genialna epoka? w reżyserii Rudolfa Zioło. Wystawiał swoje prace i instalacje multimedialne m.in. w Klubie Żak i Galerii ?Na korytarzu? w Gdańsku i Zachęcie w Warszawie.

Organizatorem PARKOWANIA jest Stowarzyszenie A KuKu Sztuka.

Sponsorem PARKOWANIA są Gdańskie Inwestycje Wodno-Kanalizacyjne.

Projekt został dofinansowany ze środków Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Miasta Gdańska i Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Gdańsku.

Parkowanie_stopka

PARKOWANIE 2014 – program i mapka

W lipcu 8 edycja PARKOWANIA!

PARKOWANIE 2014 – muzyka i film w Parku Oliwskim

Warsztaty, edukacja i ekologia na PARKOWANIU 2014

 


PARKOWANIE (8 edycja)

termin: 19 ? 20 lipca 2014

miejsce: Gdańsk | Park Oliwski i dzielnica Stara Oliwa

organizator: Stowarzyszenie A KuKu Sztuka

więcej informacji: www.akukusztuka.eu

 

Dziś ogłaszamy wszystkich artystów biorących udział w tegorocznej wystawie podczas PARKOWANIA, które przypomniijmy odbędzie się 19 i 20 lipca w Parku Oliwskim i okolicach. 

 

Anna Królikiewicz (feat. Anna Steller)

Cykl ?gdzie indziej/elsewhere?, w którego skład wchodzą:

2 miniatury: klosze szklane, kurz, metal, plastik, fragmenty roślin, tkanina, odór nr 7

"At first I was a prisoner of other people. So I left them. Then I was the prisoner of myself. That was worse. So I left myself." - Samuel Beckett, ?Eleutheria?, 1947

?Na początku byłem więźniem innych. Więc odszedłem, Później zostałem więźniem samego siebie. To było gorsze. Więc opuściłem siebie?- Samuel Beckett, ? Eleutheria?, 1947

___________________________________________________________

eleutheria, elefteria: grec. wolność, niezależność, nieskrępowana możliwość

Dwie miniatury przedstawiające wnętrze salonu i kuchni, w których habitant- mieszkaniec jest tylko echem swojej obecności wtartej w meble, przedmioty, atrybuty codziennych, banalnych, wzruszających, klejących, a może zgubnych rytuałów. Gorzkie domki dla lalek, miejsce weryfikacji pamięci, urzeczywistnień niechcianego wspomnienia, przywołania bezdomnych uczuć, urazów, dusznej rutyny i gniotących relacji. Odwiedzający mogą swobodnie zwiedzać miejsce wzrokiem i wyobraźnią. Miniatury osłonięte szklanymi kloszami pokryte są kurzem z miejsca, o którym opowiadają i pachną syntetycznie uzyskanym, niedostępnym dla widza aromatem tego miejsca. Ustawienie obiektów w przestrzeni  Palmiarni, to wyrwanie ich skądś, może z pokoju zabaw ? w niewinny, ale bezwzględnie trwały kontekst obecnego tu, uniwersalnego rytmu narzuconego przez Naturę: fraz wzrostu, kwitnienia, owocowania, obumierania.

Anna_Krlikiewicz_Dwie_miniatury

Performance ?gdzie indziej/ elsewhere? Anny Królikiewicz wykonany przez Annę Steller odnosił się będzie do zasłyszanego zdania :?it's like feeling homesick for a place that not even exist?, (? to jak tęsknić za miejscem, którego nawet nie ma?).

Performance umieszcza samą Steller w przestrzeni podobnie okrytej kloszem szklanego dachu Ogrodu Botanicznego, jak zamknięte w szkle obiekty- miniatury. Jej ruch i silna obecność są widoczne, dostępne dla widza tylko przez szyby z zewnątrz, jakby była zatrzaśnięta w trzecim obiekcie, tym razem w skali monumentu i tym razem bez domowych mebli, bibelotów i naczyń. Jedynym rekwizytem jest miód, który u jednej z autorek wywołuje repulsję, u drugiej apetyt.

Podczas PARKOWANIA będziemy częstować Państwa także turecką herbatą i słodyczami na bazie miodu w stworzonej przez Annę Królikiewicz herbaciarni ?No to czego się napijesz??, w myśl zasady, że gdy przychodzimy do kogoś w odwiedziny, tuż za progiem słyszymy pytanie zachęcające nas do pozostania trochę dłużej w czyimś domu, do czego serdecznie namawiamy. Herbaciarnia zostanie otwarta w miejscu dawnego zakładu krawieckiego przy ul. Opata Jacka Rybińskiego 11.

Anna Królikiewicz - urodzona w lutym 1970. Dyplom na Wydziale Malarstwa ASP Gdańsk w 1993 roku, doktorat w roku 2000 r. Obecnie, po uzyskaniu w 2010 roku tytułu doktora habilitowanego, prowadzi Czwartą Pracownię Rysunku na Uczelni. W latach 2001-2003 uczyła w kilku pracowniach na wydziałach Sztuki i Projektowania Graficznego Bilkent University w Ankarze. Oddana monumentalnemu rysunkowi i instalacji, zdarza się, że pisze. Autorka wielu wystaw indywidualnych, brała udział w kilkudziesięciu wystawach zbiorowych w kraju i zagranicą, swoje prace pokazywała m. in. w Nowym Yorku, Istambule, Ankarze, Kilonii, Brukseli, opuszczonym rzeźniku w Sopocie, sali jadalnej zakonu Kartuzów i oliwskim lesie. Laureatka nagród za osiągnięcia artystyczne i pedagogiczne, stypendystka miasta Sopot. Zajmują ją obszary związane z szeroko pojętą fizycznością ciała i kruchością pamięci, ostatnie prace dotykają zagadnień z fizjologii smaku.

Anna Steller? tancerka, performerka i choreograf. Na scenie występuje od 1993 roku. Od 1993 roku tańczy w Gdańskim Teatrze Dada von Bzdulow. Od 2003 roku współpracuje z Teatrem Patrz Mi Na Usta. Gościnnie występowała w Teatrze im. Gombrowicza w Gdyni i Teatrze Wybrzeże. W 2005 roku współ-założyła zespół Good Girl Killer.  Obecnie w zespole tworzy wraz z Magda Jędrą.

Od wielu lat tworzy spektakle taneczne, akcje performance oraz performance typu site specific. Jest laureatką Nagrody specjalnej Marszałka Województwa Pomorskiego za wybitne zasługi w dziedzinie twórczości artystycznej (2012) oraz Nagrody Prezydenta Miasta Gdańska dla Młodych Twórców za spektakl ?Good Girl Killer?(2007). Od 2011 roku prezentuje swoje akcje performance w Centrum sztuki Współczesnej "Łaźnia" w Gdańsku. Od wielu lat bierze udział w projektach międzynarodowych. Współpracowała m.in. z teatrem 7273 z Genewy, Mariolą Brillowską (Hamburg), Nigelem Charnockiem w projekcie HAPPY.

Aurora Lubos

instalacja ?Bezdomność?

Aurora Lubos podczas PARKOWANIA stworzy instalację w Parku Oliwskim, której sama będzie częścią, by następnie w niej zamieszkać i udomowić...

Aurora_Lubos

Aurora Lubos - tancerka, performerka od 1997 roku związana z gdańską sceną tańca, współpracowała między innymi z Gdańskim Teatrem Tańca, Bałtyckim Uniwersytetem Tańca, Teatrem Dada von Bzdülöw. Autorka kilku autorskich realizacji, spektakli solowych, instalacji i performansów. Od 2000 roku aktorka angielskiego teatru Vincent Dance Theatre. 

Cecylia Malik (feat. Iwona Ornat)

instalacja ?I love you Artur?

W ramach PARKOWANIA swoją instalację zaprezentuje krakowska artystka i aktywistka Cecylia Malik. Oto niezwykła historia jej najnowszej pracy: Iwona i Artur Ornat są moimi sąsiadami. Poznałam ich równo rok temu. Szukałam szklanych butelek na Wodną Masę Krytyczną, której byłam współorganizatorką. Weszłam w tunel z dzikiego bzu i pnączy za stary opustoszały dom, 50 metrów od kamienicy, w której mieszkam. Znalazłam się na podwórku z małą drewnianą szopą , którą Iwona i Artur, zaadoptowali sobie na schronienie. Zapytałam, czy mogę poszukać pustych butelek. Sympatycznie wyglądający młody człowiek, bardzo się zaciekawił, po co mi butelki. Odpowiedziałam, że Wisłą będą w nich płynęły bilety do kina. Na to mój sąsiad odpowiedział, że oni bardzo lubią chodzić do kina, a tak w ogóle, że za tydzień mają ślub. Zaproponowałam mu, że w takim razie przyjdę na ich ślub i jako prezent przyniosę im bilety do kina. Podczas kolejnego spotkania dostałam zaproszenie, zrobione specjalnie dla mnie w jednym egzemplarzu o treści: ?Wbrew przestrogom znajomych, a sobie ku szczęśliwości, postanowiliśmy zawrzeć związek małżeński Iwona Rojek i Artur Ornat.? Na ślub wybraliśmy się razem z moim przyjacielem operatorem Piotrem Pawlusem, zawieźliśmy Młodą Parę do Pałacu Ślubów. Pożyczyłam Iwonie moją ulubioną czerwoną marynarkę i doradziłam Arturowi, żeby ubrał czarną skórzaną kurtkę. Na ślubie oprócz nas była jeszcze para ich znajomych, jako świadków. Nie było szampana, ale za to pianista z Urzędu Stanu Cywilnego grał przepięknie...

Cecylia_Malik

I tak, się zaczęła nasza znajomość. Artur przychodzi do mnie o 8 rano po kawę, często ładować telefon, przynosi mi w zamian nowości kinowe na DVD. Iwona urządziła sobie ogródek, w którym robi instalacje z roślin i zabawek. Byłam świadkiem, jak przetrwali zimę, w domu z desek i płyt, bez wody, prądu i żadnego ogrzewania.

Artur pochodzi z krakowskiego Kazimierza, jest byłym hokeistą klubu Cracovia. Po śmierci matki zamieszkał z babcią. Nie miał meldunku. Nowy właściciel kamienicy dał mu wypowiedzenie w zamian za 20 000 PLN odstępnego. Pieniędzy wystarczyło na wynajęcie skromnego mieszkania przez rok i zamówienie porządnego nagrobka dla mamy. Jak skończyły mu się środki do życia, kobieta, z którą mieszkał wyprowadziła się od niego do swoich rodziców, a on zamieszkał w polonezie. Pewnego dnia jadąc tramwajem spotkał Iwonę i zaprosił ją na piwo i do kina. Tego samego dnia Iwona zdecydowała się zamieszkać z nim w samochodzie, po kilku dniach znaleźli swoje rzeczy w workach na chodniku, gdyż poloneza wywieziono na złom. Artur i Iwona zaczęli szukać domu. Chodzili po parkach, działkach, aż trafili na Salwator na ul. Królowej Jadwigi, było to 4 lata temu.  Artur i Iwona korzystają z pomocy MOPS i są na intensywnej terapii od uzależnień. Ich opiekun socjalny powiedział, że mają duże szanse na otrzymanie mieszkania socjalnego w przyszłości.

Zaczęłam robić film o naszej sąsiedzkiej znajomości, malować obrazy z instalacjami Iwony, a w pierwszych dniach maja, wspólnie z Iwoną wysiałyśmy wielki 12 metrowy klomb w kształcie napisu LOVE, tuż za ich podwórkiem. Inspiracją była dla mnie tablica napisana przez Iwonę ?I love you Artur?, którą znalazłam pod ich domem.

Zaprosiłam moich sąsiadów, żeby pojechali ze mną zrobić projekt artystyczny do Oliwy nad morze, gdyż w tym roku tematem PARKOWANIA jest DOM. Zaproponowałam im, żebyśmy zrobili wspólnie instalację, taką jaka jest pod ich domem oraz pokazali moje obrazy i fragmenty filmu, który o nich robię.

Artur z Iwoną mają niezwykłą ochotę wybrać się w tą ?zaległą? podróż poślubną, choć dużo ryzykują. Inni bezdomni zazdroszczą im ich domu i tego, ze mają siebie. Boją się, opuścić swój dom nawet na te kilka dni, ale podejmą ryzyko, żebyśmy mogli  nakręcić HAPPY END do naszego filmu ? scenę romantycznego spaceru nad morza.

Honorata Martin

instalacja ?Welcome?

Na jednej z parkowych alejek Honorata Martin zaprezentuje swoją najnowszą pracę ?Welcome?, której pomysł narodził się rok temu, gdy artystka na początku lipca 2013 roku wyruszyła w ?świecką pielgrzymkę? po naszym kraju. Oto jak Martin sama o niej mówi: Idąc przez Polskę, we wsiach witana i żegnana byłam zazwyczaj szczekaniem psów, czasem sobie z nim pogadałam, a czasem miałam ochotę przeskoczyć przez płot i ugryźć, żeby tylko już były cicho. Nie zawsze chciałam być usłyszana, ale zawsze byłam. Czasem dawały mi poczucie bezpieczeństwa, czasem bałam się że sprowadzą na mnie nieszczęście. Jak szłam z Saskiem (przy red. pies artystki), szczególnie mocno byliśmy okrzykiwani. Swój swego niekoniecznie najserdeczniej wita, za to na pewno zaznaczy swoje terytorium i będzie go bronił choćby do utraty zdrowia czy życia, nawet jeśli jest to kawałek obsranej trawy należący do słabo karmiącego króla.

Honorata_Martin
Honorata Martin - ukończyła wydział Malarstwa na Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku, aneks z intermediów. Korzysta z wielu dziedzin sztuki, punktem wyjścia dla jej prac jest obserwacja głębokich przeżyć, po to aby jak sama określa ?budować atmosferę?. Interesują ją silne emocje jakie towarzyszą pokonywaniu własnych ograniczeń i lęków, szukanie granic wytrzymałości psychicznej, fizycznej i emocjonalnej, które stara się prezentować za pomocą brutalnych lub lekkich i niepozbawionych humoru formach.

Patrycja Orzechowska

instalacja ?Altana Westchnień?

?Altanę Westchnień? od ponad 3 tygodni można już podziwiać przy Stawie Młyńskim w Starej Oliwie. Jest to żywa architektura upleciona z wierzby wiciowej (Salix viminalis) o zmiennym wyglądzie zależnym od pór roku, teoretycznie długowieczna jak drzewa. W okresie jesienno-zimowym funkcjonuje jako szkielet a wiosenno-letnim pokrywa się gęstym zielonym płaszczem liści. Altana została usytuowana nad Stawem Młyńskim, między rokokowym parkiem a lasami oliwskim. Ta ujarzmiona natura swoją nazwą wpisuje się w szlak charakterystycznych punktów ogrodowo-leśnej przyrody oliwskiej: Drogę Filozofów, Groty Szeptów, Dolinę Radości czy Drogę do Wieczności. Kopułowy ażur altany tworzy gęsta siatka wierzbowych prętów o mocnej bazowej konstrukcji i miękkich liniach ornamentu. Oliwa ma teraz romantyczny zakątek dla zakochanych. Mam nadzieję, że będą z niego korzystać leżąc na trawie pod rozpostartą kopułą i wpatrując się w gwiazdy widoczne między liniami gałęzi. Teren przy Stawie Młyńskim jest jednym z ulubionych miejsc wielbicieli picia napojów alkoholowych na świeżym powietrzu. Na szczęście piękne widoki są za darmo i dla wszystkich. Dlatego jedyne westchnienia jakie można tu na razie usłyszeć od spacerowiczów brzmią: ?Tylko żeby nikt nie zniszczył...? :-)

Patrycja_Orzechowska_Altana_Westchnien_2014_0177

Patrycja Orzechowska (ur. 1974) artystka wizualna, zajmuje się fotografią, kolażem, instalacją, grafiką użytkową, filmem i sztuką w przestrzeni publicznej; absolwentka grafiki na Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku; wielokrotna stypendystka Ministerstwa Kultury, Marszałka Województwa Pomorskiego i Prezydenta Miasta Gdańska. Mieszka i pracuje w Gdańsku. Swoje prace prezentowała między innymi w poznańskim Arsenale, Gdańskiej Galerii Fotografii, BWA Wrocław, CSW Łaźnia, CSW Wilno, Galerii Platan w Budapeszcie, HISK w Gandawie, a także na festiwalach: Transphotographiques w Lille, Miesiącu Fotografii w Krakowie, Supermarkecie Sztuki w Warszawie, Survivalu we Wrocławiu i Narracjach w Gdańsku. W swojej praktyce często odwołuje się do różnych sztuk performatywnych, współpracując z tancerzami, gimnastyczkami i aktorami, tworzy prace z figurą ludzką jako głównym motywem. www.patrycjaorzechowska.com

Iza Rutkowska (Fundacja Form i Kształtów)

obiekt ?Przytulanka?

Do Parku Oliwskiego przyjedzie także ?Przytulanka?, która powstała jako żyjąca rzeźba, w opozycji do betonowych pomników, które wtapiając się w przestrzeń stają się niezauważalnym elementem codzienności. Niedźwiedź w każdym miejscu pojawia się tylko na chwilę, by pozwolić się przytulić, rozbudzić emocje i zapaść w pamięć tym, którzy go spotkali. Staje na drodze przechodniom, żeby zmobilizować ich do spontanicznej zabawy, nie tylko nim samym, ale również przestrzenią wokół. (?) Projekt Izy Rutkowskiej wychodzi z filozofii zmiany, zawirusowania miasta, której od lat wierna jest artystka. Wpuszczając w przestrzeń publiczną obiekty dziwne, niepraktyczne wytrąca ludzi z biegu codzienności, a jednocześnie otwiera ich na drugiego człowieka i refleksję nad miejscem, w którym żyją.

Iza Rutkowska - założycielka i autorka wszystkich wydarzeń realizowanych w ramach Fundacji Form i Kształtów w Warszawie, Polsce i na świecie, m.in.: Plac Zabawiciela, Eugeniusz w Warszawie, Grzybobranie w Warszawie i Pradze, Wędkowanie w Warszawie i Sao Paulo w Brazylii, projekty Teren Budowy z edycjami w Chełmnie i Łowiczu czy kolejne odsłony EUgeniusza m.in. w Rzeszowie i Katowicach. Ostatnio wynajmuje się w roli drzewa oraz wspólnie z mieszkańcami  Białołęki przygotowuje spacer w chmurach. Lubi zmieniać przestrzenie w miejsca interakcji ze sztuką, włączać ludzi w tworzenie instalacji. Jej projekty są egalitarne, przyciągają osoby o każdej profesji i w każdym wieku. W plebiscycie Gazety Wyborczej Wdechy 2012 nominowana była w kategorii Człowiek Roku za niezwykłą wyobraźnię i dodawanie miastu kolorów. www.formyikształty.pl

Iza_Rutkowska_The_Cuddly_2

Julita Wójcik

obiekt ?Bunkier?

W Parku Oliwskim stanie także najnowsza praca Julity Wójcik pt.: ?Bunkier?, w którym będzie się mógł w nim schować każdy, kto czuje się zagrożony. Bunkier stanie przed Pałacem Opatów, w którym znajduje się Oddział Sztuki Współczesnej Muzeum Narodowego w Gdańsku. Ciekawe, kto pierwszy zacznie okupować ?Bunkier??

Schronienie na czas niepokoju.

Pozorna ochrona przed zagrożeniem ograniczająca spojrzenie na świat.

Rozdmuchana wizja zagrożenia?

Czy dmuchany bunkier może nas przed czymkolwiek uchronić?

A może to tylko atrapa, która pomoże zapewnić nam skromne minimum poczucia pozornego bezpieczeństwa.

Dmuchany bunkier będzie się trząsł ?jak galareta?, gdy tylko wejdzie do niego człowiek.

Każdy chciałby mieć pokój z widokiem na park, na staw, na morze...

A co można zobaczyć z bunkra?

Ciasne widoki, wąskie horyzonty, ograniczone perspektywy, zawężone pole widzenia.

Nadmuchiwane powietrzem gumowe zamki ? wzorowane na niegdysiejszych budowlach obronnych, już dawno stały się elementem radosnej popkultury. Dzieci wspinają się po nich w szale zabawy. Czy dmuchany bunkier także stanie się taką atrakcją? A może posłuży w parku jako dom do podglądania ptactwa lub bezpieczne schronienie dla ptaków.

Czy bunkier zbudowany w 2014 roku jest w stanie uchronić nas przed lękami?

Julita_Wjcik

Julita Wójcik

Urodzona w 1971 w Gdańsku, gdzie mieszka i pracuje. Absolwentka Wydziału Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku (dyplom 1997). W 2013 roku otrzymała Royal Scottish Academy Award. W 2012 roku nagrodę Paszport POLITYKI. Wielokrotna stypendystka Ministra Kultury w 2007, 2005, 2003 ,2001 i 1995?6 roku. Stypendystka Fundacji Kultury w 2001. Rezydentka m.in.: Art in General w Nowym Jorku/ USA w 2006 czy Visegrad Found 2010. Jej prace znajdują się w kolekcjach publicznych w: Zachęcie Narodowej Galerii Sztuki w Warszawie, Muzeum Sztuki w Łodzi, Muzeum Narodowym w Warszawie, Galerii Arsenał w Białymstoku, Zachęcie Sztuki Współczesnej w Szczecinie, HorseCross w Perth/ Szkocja oraz The Israel Museum w Jerozolimie/ Izrael.

Projekt specjalny 

Maciej Salomon i Tomasz Wierzchowski

Instalacja Bezdomna Galeria Gablotka

Nasze zaproszenia przyjęła także Galeria Gablotka, która od ponad roku jest Galerią Bezdomną. Powstała w marcu 2010 roku z inicjatywy jej ojców założycieli: Macieja Salamona i Tomka Wierzchowskiego. Od początku jej istnienia jej twórcom przyświeca hasło: ?Chwała nam i naszym kolegom?. W myśl tej idei artyści prezentujący swoją twórczość w Gablotce są kolegami ojców założycieli. Do tej pory w gablotce odbyło się 21 wystaw m.in. Adama Witkowskiego, Kuby Bielawskiego, Marcina Bobera, Piotra Jahołkowskiego, Agaty Nowosielskiej, Marcina Zawickiego czy Maćka Szupicy. Hasło przewodnie ulega czasowym modyfikacjom jak w przypadku wystawy Bogny Burskiej: ?Chwała nam i naszym koleżankom? lub świątecznej edycji Gablotki: ?Chwała na wysokości nam i naszym kolegom?. Z powodzeniem w Gablotce prezentują się także jej twórcy. Przestrzeń Gablotki, mimo że ogranicza się do jednej małej socjalistycznej gablotki jest szalenie inspirująca. Można było tam zobaczyć malarstwo, rysunek instalacje z żywymi świerszczami, video, a nawet performance z artystą zamkniętym w środku. Zazwyczaj wernisażom towarzyszą koncerty i niekończące się dyskusje o sztuce do białego rana. W wakacje 2013, w proteście przeciwko dewastacji terenów pos-toczniowych przez deweloperów, Gablotka opuściła swoje dotychczasowe miejsce działania. Od tamtej pory jest Galerią Bezdomną. Bezdomność nie jest jednak przyczyną do zawieszenia działalności i od czasu zmiany siedziby odbyły się już dwie wystawy (w Szwecji i w Toruniu), w Parku Oliwskim będzie trzecia, a ojcowie założyciele zabiorą widzów w niezapomnianą przejażdżkę gondolą po parkowych stawach. Celem wycieczki będzie zobaczenie wysokiej jakości sztuki znajdującej się oczywiście w gablotce. Wstęp tylko dla entuzjastów sztuki o mocnych nerwach.

Bezdomna_Galeria_Gablotka

Maciej Salamon

W 2009 Maciej Salamon (rocznik 84) ukończył Akademię Sztuk Pięknych w Gdańsku. Dyplom z wyróżnieniem otrzymał w pracowni prof. Jerzego Krechowicza. W międzyczasie rok studiował w szkole filmowej FAMU w Pradze. Człowiek orkiestra.

Współzałożyciel i członek grupy artystycznej "Krecha" (wydającej niezależny periodyk artystyczny o takiej samej nazwie), z którą zdobył Sztormy Roku 2008 i 2009 - nagrodę? czytelników "GW Trójmiasto" w dziedzinie sztuk plastycznych. Nagradzany również za swoje realizacje filmowe, m.in. nagrodą dla najlepszego filmu za "The Wedding" na Northern Wave Film Festiwal na Islandii, nagrodą publiczności dla filmu eksperymentalnego na Con-Can Festival w Tokio, Official Stranger Award 2008 w Amsterdamie i nagrodą festiwalu Filmowe Podlasie Atakuje za "The Scar". Poza tym maluje "po czym się? da", zajmuje się sitodrukiem oraz grafiką projektową. Jest twórca instalacji interaktywnych oraz murali.  Wokalista , założyciel i autor tekstów w zespole muzycznym Gówno. Jest dyrektorem artystycznym Zakładowej Galerii Gablotka na terenie Stoczni Gdańskiej, w której organizuje ciekawe wystawy artystów z Polski i zagranicy. Od 2011 prowadzi pracownie projektowania graficznego na wydziale intermediów gdańskiej ASP.

www.macieksalamon.com

Tomasz Wierzchowski - muzyk, artysta multimedialny, Główny Kurator. Wspólnie z Maćkiem Salamonem założył w 2010 r. niezależną Galerię Gablotka, której jest Głównym Kuratorem. Początkowo wernisaże miały miejsce w pierwszej siedzibie Galerii w Stoczni Gdańskiej. Zrealizowano tam ponad 20 wystaw m.in. Bogny Burskiej, Marcina Zawickiego, Macieja Szupicy, Iwony Zając, Ebola Ape, Macieja Chodzińskiego, Piotra Jahołkowskiego, Adama Witkowskiego czy Tomasza Kopcewicza. Działalność Galerii została dostrzeżona i doceniona również poza granicami Trójmiasta co zaowocowało wystawami  Cud nad Wisłą W Toruniu oraz w  Verkligheten w Umeo w Szwecji. Jako muzyk, wspólnie z zespołem Gypsy Pill (którego już nie jest członkiem) dał wiele koncertów, m.in. w Gdańskiej Galerii Miejskiej, Festiwalu Era Nowe Horyzonty we Wrocławiu czy w Madrycie, Kijowie, Brukseli, serii koncertów w ramach Solidarity Camp, projektu współorganizowanego przez Nowy Teatr i Instytut Sztuki ?Wyspa? realizowany w ramach Prezydencji Polski w Unii Europejskiej.Oprócz występów z Gypsy Pil dał koncert wraz z Adamem Hryniewickim w Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski w Warszawie i OlemWalickim w Centrum Sztuki Współczesnej Łaźnia w Gdańsku. Stworzył muzykę do spektaklu ?Bohaterki? w reżyserii  Eweliny Marciniak w Teatrze w Wałbrzychu. Komponuje również muzykę do spotów reklamowych, zapowiedzi radiowych czy trailerów teatralnych. Jako artysta multimedialny wraz z Michałem Andrysiakiem współrealizował wizualizacje do spektaklu Teatru Wybrzeże, ?Genialna epoka? w reżyserii Rudolfa Zioło. Wystawiał swoje prace i instalacje multimedialne m.in. w Klubie Żak i Galerii ?Na korytarzu? w Gdańsku i Zachęcie w Warszawie.

Organizatorem PARKOWANIA jest Stowarzyszenie A KuKu Sztuka.

Sponsorem PARKOWANIA są Gdańskie Inwestycje Wodno-Kanalizacyjne.

Projekt został dofinansowany ze środków Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Miasta Gdańska i Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Gdańsku.

Parkowanie_stopka

PARKOWANIE 2014 - program i mapka

W lipcu 8 edycja PARKOWANIA!

PARKOWANIE 2014 - muzyka i film w Parku Oliwskim

Warsztaty, edukacja i ekologia na PARKOWANIU 2014

 

|


PARKOWANIE (8 edycja)

termin: 19 ? 20 lipca 2014

miejsce: Gdańsk | Park Oliwski i dzielnica Stara Oliwa

organizator: Stowarzyszenie A KuKu Sztuka

więcej informacji: www.akukusztuka.eu

 

Dziś ogłaszamy wszystkich artystów biorących udział w tegorocznej wystawie podczas PARKOWANIA, które przypomniijmy odbędzie się 19 i 20 lipca w Parku Oliwskim i okolicach. 

 

Anna Królikiewicz (feat. Anna Steller)

Cykl ?gdzie indziej/elsewhere?, w którego skład wchodzą:

2 miniatury: klosze szklane, kurz, metal, plastik, fragmenty roślin, tkanina, odór nr 7

"At first I was a prisoner of other people. So I left them. Then I was the prisoner of myself. That was worse. So I left myself." - Samuel Beckett, ?Eleutheria?, 1947

?Na początku byłem więźniem innych. Więc odszedłem, Później zostałem więźniem samego siebie. To było gorsze. Więc opuściłem siebie?- Samuel Beckett, ? Eleutheria?, 1947

___________________________________________________________

eleutheria, elefteria: grec. wolność, niezależność, nieskrępowana możliwość

Dwie miniatury przedstawiające wnętrze salonu i kuchni, w których habitant- mieszkaniec jest tylko echem swojej obecności wtartej w meble, przedmioty, atrybuty codziennych, banalnych, wzruszających, klejących, a może zgubnych rytuałów. Gorzkie domki dla lalek, miejsce weryfikacji pamięci, urzeczywistnień niechcianego wspomnienia, przywołania bezdomnych uczuć, urazów, dusznej rutyny i gniotących relacji. Odwiedzający mogą swobodnie zwiedzać miejsce wzrokiem i wyobraźnią. Miniatury osłonięte szklanymi kloszami pokryte są kurzem z miejsca, o którym opowiadają i pachną syntetycznie uzyskanym, niedostępnym dla widza aromatem tego miejsca. Ustawienie obiektów w przestrzeni  Palmiarni, to wyrwanie ich skądś, może z pokoju zabaw ? w niewinny, ale bezwzględnie trwały kontekst obecnego tu, uniwersalnego rytmu narzuconego przez Naturę: fraz wzrostu, kwitnienia, owocowania, obumierania.

Anna_Krlikiewicz_Dwie_miniatury

Performance ?gdzie indziej/ elsewhere? Anny Królikiewicz wykonany przez Annę Steller odnosił się będzie do zasłyszanego zdania :?it's like feeling homesick for a place that not even exist?, (? to jak tęsknić za miejscem, którego nawet nie ma?).

Performance umieszcza samą Steller w przestrzeni podobnie okrytej kloszem szklanego dachu Ogrodu Botanicznego, jak zamknięte w szkle obiekty- miniatury. Jej ruch i silna obecność są widoczne, dostępne dla widza tylko przez szyby z zewnątrz, jakby była zatrzaśnięta w trzecim obiekcie, tym razem w skali monumentu i tym razem bez domowych mebli, bibelotów i naczyń. Jedynym rekwizytem jest miód, który u jednej z autorek wywołuje repulsję, u drugiej apetyt.

Podczas PARKOWANIA będziemy częstować Państwa także turecką herbatą i słodyczami na bazie miodu w stworzonej przez Annę Królikiewicz herbaciarni ?No to czego się napijesz??, w myśl zasady, że gdy przychodzimy do kogoś w odwiedziny, tuż za progiem słyszymy pytanie zachęcające nas do pozostania trochę dłużej w czyimś domu, do czego serdecznie namawiamy. Herbaciarnia zostanie otwarta w miejscu dawnego zakładu krawieckiego przy ul. Opata Jacka Rybińskiego 11.

Anna Królikiewicz - urodzona w lutym 1970. Dyplom na Wydziale Malarstwa ASP Gdańsk w 1993 roku, doktorat w roku 2000 r. Obecnie, po uzyskaniu w 2010 roku tytułu doktora habilitowanego, prowadzi Czwartą Pracownię Rysunku na Uczelni. W latach 2001-2003 uczyła w kilku pracowniach na wydziałach Sztuki i Projektowania Graficznego Bilkent University w Ankarze. Oddana monumentalnemu rysunkowi i instalacji, zdarza się, że pisze. Autorka wielu wystaw indywidualnych, brała udział w kilkudziesięciu wystawach zbiorowych w kraju i zagranicą, swoje prace pokazywała m. in. w Nowym Yorku, Istambule, Ankarze, Kilonii, Brukseli, opuszczonym rzeźniku w Sopocie, sali jadalnej zakonu Kartuzów i oliwskim lesie. Laureatka nagród za osiągnięcia artystyczne i pedagogiczne, stypendystka miasta Sopot. Zajmują ją obszary związane z szeroko pojętą fizycznością ciała i kruchością pamięci, ostatnie prace dotykają zagadnień z fizjologii smaku.

Anna Steller? tancerka, performerka i choreograf. Na scenie występuje od 1993 roku. Od 1993 roku tańczy w Gdańskim Teatrze Dada von Bzdulow. Od 2003 roku współpracuje z Teatrem Patrz Mi Na Usta. Gościnnie występowała w Teatrze im. Gombrowicza w Gdyni i Teatrze Wybrzeże. W 2005 roku współ-założyła zespół Good Girl Killer.  Obecnie w zespole tworzy wraz z Magda Jędrą.

Od wielu lat tworzy spektakle taneczne, akcje performance oraz performance typu site specific. Jest laureatką Nagrody specjalnej Marszałka Województwa Pomorskiego za wybitne zasługi w dziedzinie twórczości artystycznej (2012) oraz Nagrody Prezydenta Miasta Gdańska dla Młodych Twórców za spektakl ?Good Girl Killer?(2007). Od 2011 roku prezentuje swoje akcje performance w Centrum sztuki Współczesnej "Łaźnia" w Gdańsku. Od wielu lat bierze udział w projektach międzynarodowych. Współpracowała m.in. z teatrem 7273 z Genewy, Mariolą Brillowską (Hamburg), Nigelem Charnockiem w projekcie HAPPY.

Aurora Lubos

instalacja ?Bezdomność?

Aurora Lubos podczas PARKOWANIA stworzy instalację w Parku Oliwskim, której sama będzie częścią, by następnie w niej zamieszkać i udomowić...

Aurora_Lubos

Aurora Lubos - tancerka, performerka od 1997 roku związana z gdańską sceną tańca, współpracowała między innymi z Gdańskim Teatrem Tańca, Bałtyckim Uniwersytetem Tańca, Teatrem Dada von Bzdülöw. Autorka kilku autorskich realizacji, spektakli solowych, instalacji i performansów. Od 2000 roku aktorka angielskiego teatru Vincent Dance Theatre. 

Cecylia Malik (feat. Iwona Ornat)

instalacja ?I love you Artur?

W ramach PARKOWANIA swoją instalację zaprezentuje krakowska artystka i aktywistka Cecylia Malik. Oto niezwykła historia jej najnowszej pracy: Iwona i Artur Ornat są moimi sąsiadami. Poznałam ich równo rok temu. Szukałam szklanych butelek na Wodną Masę Krytyczną, której byłam współorganizatorką. Weszłam w tunel z dzikiego bzu i pnączy za stary opustoszały dom, 50 metrów od kamienicy, w której mieszkam. Znalazłam się na podwórku z małą drewnianą szopą , którą Iwona i Artur, zaadoptowali sobie na schronienie. Zapytałam, czy mogę poszukać pustych butelek. Sympatycznie wyglądający młody człowiek, bardzo się zaciekawił, po co mi butelki. Odpowiedziałam, że Wisłą będą w nich płynęły bilety do kina. Na to mój sąsiad odpowiedział, że oni bardzo lubią chodzić do kina, a tak w ogóle, że za tydzień mają ślub. Zaproponowałam mu, że w takim razie przyjdę na ich ślub i jako prezent przyniosę im bilety do kina. Podczas kolejnego spotkania dostałam zaproszenie, zrobione specjalnie dla mnie w jednym egzemplarzu o treści: ?Wbrew przestrogom znajomych, a sobie ku szczęśliwości, postanowiliśmy zawrzeć związek małżeński Iwona Rojek i Artur Ornat.? Na ślub wybraliśmy się razem z moim przyjacielem operatorem Piotrem Pawlusem, zawieźliśmy Młodą Parę do Pałacu Ślubów. Pożyczyłam Iwonie moją ulubioną czerwoną marynarkę i doradziłam Arturowi, żeby ubrał czarną skórzaną kurtkę. Na ślubie oprócz nas była jeszcze para ich znajomych, jako świadków. Nie było szampana, ale za to pianista z Urzędu Stanu Cywilnego grał przepięknie...

Cecylia_Malik

I tak, się zaczęła nasza znajomość. Artur przychodzi do mnie o 8 rano po kawę, często ładować telefon, przynosi mi w zamian nowości kinowe na DVD. Iwona urządziła sobie ogródek, w którym robi instalacje z roślin i zabawek. Byłam świadkiem, jak przetrwali zimę, w domu z desek i płyt, bez wody, prądu i żadnego ogrzewania.

Artur pochodzi z krakowskiego Kazimierza, jest byłym hokeistą klubu Cracovia. Po śmierci matki zamieszkał z babcią. Nie miał meldunku. Nowy właściciel kamienicy dał mu wypowiedzenie w zamian za 20 000 PLN odstępnego. Pieniędzy wystarczyło na wynajęcie skromnego mieszkania przez rok i zamówienie porządnego nagrobka dla mamy. Jak skończyły mu się środki do życia, kobieta, z którą mieszkał wyprowadziła się od niego do swoich rodziców, a on zamieszkał w polonezie. Pewnego dnia jadąc tramwajem spotkał Iwonę i zaprosił ją na piwo i do kina. Tego samego dnia Iwona zdecydowała się zamieszkać z nim w samochodzie, po kilku dniach znaleźli swoje rzeczy w workach na chodniku, gdyż poloneza wywieziono na złom. Artur i Iwona zaczęli szukać domu. Chodzili po parkach, działkach, aż trafili na Salwator na ul. Królowej Jadwigi, było to 4 lata temu.  Artur i Iwona korzystają z pomocy MOPS i są na intensywnej terapii od uzależnień. Ich opiekun socjalny powiedział, że mają duże szanse na otrzymanie mieszkania socjalnego w przyszłości.

Zaczęłam robić film o naszej sąsiedzkiej znajomości, malować obrazy z instalacjami Iwony, a w pierwszych dniach maja, wspólnie z Iwoną wysiałyśmy wielki 12 metrowy klomb w kształcie napisu LOVE, tuż za ich podwórkiem. Inspiracją była dla mnie tablica napisana przez Iwonę ?I love you Artur?, którą znalazłam pod ich domem.

Zaprosiłam moich sąsiadów, żeby pojechali ze mną zrobić projekt artystyczny do Oliwy nad morze, gdyż w tym roku tematem PARKOWANIA jest DOM. Zaproponowałam im, żebyśmy zrobili wspólnie instalację, taką jaka jest pod ich domem oraz pokazali moje obrazy i fragmenty filmu, który o nich robię.

Artur z Iwoną mają niezwykłą ochotę wybrać się w tą ?zaległą? podróż poślubną, choć dużo ryzykują. Inni bezdomni zazdroszczą im ich domu i tego, ze mają siebie. Boją się, opuścić swój dom nawet na te kilka dni, ale podejmą ryzyko, żebyśmy mogli  nakręcić HAPPY END do naszego filmu ? scenę romantycznego spaceru nad morza.

Honorata Martin

instalacja ?Welcome?

Na jednej z parkowych alejek Honorata Martin zaprezentuje swoją najnowszą pracę ?Welcome?, której pomysł narodził się rok temu, gdy artystka na początku lipca 2013 roku wyruszyła w ?świecką pielgrzymkę? po naszym kraju. Oto jak Martin sama o niej mówi: Idąc przez Polskę, we wsiach witana i żegnana byłam zazwyczaj szczekaniem psów, czasem sobie z nim pogadałam, a czasem miałam ochotę przeskoczyć przez płot i ugryźć, żeby tylko już były cicho. Nie zawsze chciałam być usłyszana, ale zawsze byłam. Czasem dawały mi poczucie bezpieczeństwa, czasem bałam się że sprowadzą na mnie nieszczęście. Jak szłam z Saskiem (przy red. pies artystki), szczególnie mocno byliśmy okrzykiwani. Swój swego niekoniecznie najserdeczniej wita, za to na pewno zaznaczy swoje terytorium i będzie go bronił choćby do utraty zdrowia czy życia, nawet jeśli jest to kawałek obsranej trawy należący do słabo karmiącego króla.

Honorata_Martin
Honorata Martin - ukończyła wydział Malarstwa na Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku, aneks z intermediów. Korzysta z wielu dziedzin sztuki, punktem wyjścia dla jej prac jest obserwacja głębokich przeżyć, po to aby jak sama określa ?budować atmosferę?. Interesują ją silne emocje jakie towarzyszą pokonywaniu własnych ograniczeń i lęków, szukanie granic wytrzymałości psychicznej, fizycznej i emocjonalnej, które stara się prezentować za pomocą brutalnych lub lekkich i niepozbawionych humoru formach.

Patrycja Orzechowska

instalacja ?Altana Westchnień?

?Altanę Westchnień? od ponad 3 tygodni można już podziwiać przy Stawie Młyńskim w Starej Oliwie. Jest to żywa architektura upleciona z wierzby wiciowej (Salix viminalis) o zmiennym wyglądzie zależnym od pór roku, teoretycznie długowieczna jak drzewa. W okresie jesienno-zimowym funkcjonuje jako szkielet a wiosenno-letnim pokrywa się gęstym zielonym płaszczem liści. Altana została usytuowana nad Stawem Młyńskim, między rokokowym parkiem a lasami oliwskim. Ta ujarzmiona natura swoją nazwą wpisuje się w szlak charakterystycznych punktów ogrodowo-leśnej przyrody oliwskiej: Drogę Filozofów, Groty Szeptów, Dolinę Radości czy Drogę do Wieczności. Kopułowy ażur altany tworzy gęsta siatka wierzbowych prętów o mocnej bazowej konstrukcji i miękkich liniach ornamentu. Oliwa ma teraz romantyczny zakątek dla zakochanych. Mam nadzieję, że będą z niego korzystać leżąc na trawie pod rozpostartą kopułą i wpatrując się w gwiazdy widoczne między liniami gałęzi. Teren przy Stawie Młyńskim jest jednym z ulubionych miejsc wielbicieli picia napojów alkoholowych na świeżym powietrzu. Na szczęście piękne widoki są za darmo i dla wszystkich. Dlatego jedyne westchnienia jakie można tu na razie usłyszeć od spacerowiczów brzmią: ?Tylko żeby nikt nie zniszczył...? :-)

Patrycja_Orzechowska_Altana_Westchnien_2014_0177

Patrycja Orzechowska (ur. 1974) artystka wizualna, zajmuje się fotografią, kolażem, instalacją, grafiką użytkową, filmem i sztuką w przestrzeni publicznej; absolwentka grafiki na Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku; wielokrotna stypendystka Ministerstwa Kultury, Marszałka Województwa Pomorskiego i Prezydenta Miasta Gdańska. Mieszka i pracuje w Gdańsku. Swoje prace prezentowała między innymi w poznańskim Arsenale, Gdańskiej Galerii Fotografii, BWA Wrocław, CSW Łaźnia, CSW Wilno, Galerii Platan w Budapeszcie, HISK w Gandawie, a także na festiwalach: Transphotographiques w Lille, Miesiącu Fotografii w Krakowie, Supermarkecie Sztuki w Warszawie, Survivalu we Wrocławiu i Narracjach w Gdańsku. W swojej praktyce często odwołuje się do różnych sztuk performatywnych, współpracując z tancerzami, gimnastyczkami i aktorami, tworzy prace z figurą ludzką jako głównym motywem. www.patrycjaorzechowska.com

Iza Rutkowska (Fundacja Form i Kształtów)

obiekt ?Przytulanka?

Do Parku Oliwskiego przyjedzie także ?Przytulanka?, która powstała jako żyjąca rzeźba, w opozycji do betonowych pomników, które wtapiając się w przestrzeń stają się niezauważalnym elementem codzienności. Niedźwiedź w każdym miejscu pojawia się tylko na chwilę, by pozwolić się przytulić, rozbudzić emocje i zapaść w pamięć tym, którzy go spotkali. Staje na drodze przechodniom, żeby zmobilizować ich do spontanicznej zabawy, nie tylko nim samym, ale również przestrzenią wokół. (?) Projekt Izy Rutkowskiej wychodzi z filozofii zmiany, zawirusowania miasta, której od lat wierna jest artystka. Wpuszczając w przestrzeń publiczną obiekty dziwne, niepraktyczne wytrąca ludzi z biegu codzienności, a jednocześnie otwiera ich na drugiego człowieka i refleksję nad miejscem, w którym żyją.

Iza Rutkowska - założycielka i autorka wszystkich wydarzeń realizowanych w ramach Fundacji Form i Kształtów w Warszawie, Polsce i na świecie, m.in.: Plac Zabawiciela, Eugeniusz w Warszawie, Grzybobranie w Warszawie i Pradze, Wędkowanie w Warszawie i Sao Paulo w Brazylii, projekty Teren Budowy z edycjami w Chełmnie i Łowiczu czy kolejne odsłony EUgeniusza m.in. w Rzeszowie i Katowicach. Ostatnio wynajmuje się w roli drzewa oraz wspólnie z mieszkańcami  Białołęki przygotowuje spacer w chmurach. Lubi zmieniać przestrzenie w miejsca interakcji ze sztuką, włączać ludzi w tworzenie instalacji. Jej projekty są egalitarne, przyciągają osoby o każdej profesji i w każdym wieku. W plebiscycie Gazety Wyborczej Wdechy 2012 nominowana była w kategorii Człowiek Roku za niezwykłą wyobraźnię i dodawanie miastu kolorów. www.formyikształty.pl

Iza_Rutkowska_The_Cuddly_2

Julita Wójcik

obiekt ?Bunkier?

W Parku Oliwskim stanie także najnowsza praca Julity Wójcik pt.: ?Bunkier?, w którym będzie się mógł w nim schować każdy, kto czuje się zagrożony. Bunkier stanie przed Pałacem Opatów, w którym znajduje się Oddział Sztuki Współczesnej Muzeum Narodowego w Gdańsku. Ciekawe, kto pierwszy zacznie okupować ?Bunkier??

Schronienie na czas niepokoju.

Pozorna ochrona przed zagrożeniem ograniczająca spojrzenie na świat.

Rozdmuchana wizja zagrożenia?

Czy dmuchany bunkier może nas przed czymkolwiek uchronić?

A może to tylko atrapa, która pomoże zapewnić nam skromne minimum poczucia pozornego bezpieczeństwa.

Dmuchany bunkier będzie się trząsł ?jak galareta?, gdy tylko wejdzie do niego człowiek.

Każdy chciałby mieć pokój z widokiem na park, na staw, na morze...

A co można zobaczyć z bunkra?

Ciasne widoki, wąskie horyzonty, ograniczone perspektywy, zawężone pole widzenia.

Nadmuchiwane powietrzem gumowe zamki ? wzorowane na niegdysiejszych budowlach obronnych, już dawno stały się elementem radosnej popkultury. Dzieci wspinają się po nich w szale zabawy. Czy dmuchany bunkier także stanie się taką atrakcją? A może posłuży w parku jako dom do podglądania ptactwa lub bezpieczne schronienie dla ptaków.

Czy bunkier zbudowany w 2014 roku jest w stanie uchronić nas przed lękami?

Julita_Wjcik

Julita Wójcik

Urodzona w 1971 w Gdańsku, gdzie mieszka i pracuje. Absolwentka Wydziału Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku (dyplom 1997). W 2013 roku otrzymała Royal Scottish Academy Award. W 2012 roku nagrodę Paszport POLITYKI. Wielokrotna stypendystka Ministra Kultury w 2007, 2005, 2003 ,2001 i 1995?6 roku. Stypendystka Fundacji Kultury w 2001. Rezydentka m.in.: Art in General w Nowym Jorku/ USA w 2006 czy Visegrad Found 2010. Jej prace znajdują się w kolekcjach publicznych w: Zachęcie Narodowej Galerii Sztuki w Warszawie, Muzeum Sztuki w Łodzi, Muzeum Narodowym w Warszawie, Galerii Arsenał w Białymstoku, Zachęcie Sztuki Współczesnej w Szczecinie, HorseCross w Perth/ Szkocja oraz The Israel Museum w Jerozolimie/ Izrael.

Projekt specjalny 

Maciej Salomon i Tomasz Wierzchowski

Instalacja Bezdomna Galeria Gablotka

Nasze zaproszenia przyjęła także Galeria Gablotka, która od ponad roku jest Galerią Bezdomną. Powstała w marcu 2010 roku z inicjatywy jej ojców założycieli: Macieja Salamona i Tomka Wierzchowskiego. Od początku jej istnienia jej twórcom przyświeca hasło: ?Chwała nam i naszym kolegom?. W myśl tej idei artyści prezentujący swoją twórczość w Gablotce są kolegami ojców założycieli. Do tej pory w gablotce odbyło się 21 wystaw m.in. Adama Witkowskiego, Kuby Bielawskiego, Marcina Bobera, Piotra Jahołkowskiego, Agaty Nowosielskiej, Marcina Zawickiego czy Maćka Szupicy. Hasło przewodnie ulega czasowym modyfikacjom jak w przypadku wystawy Bogny Burskiej: ?Chwała nam i naszym koleżankom? lub świątecznej edycji Gablotki: ?Chwała na wysokości nam i naszym kolegom?. Z powodzeniem w Gablotce prezentują się także jej twórcy. Przestrzeń Gablotki, mimo że ogranicza się do jednej małej socjalistycznej gablotki jest szalenie inspirująca. Można było tam zobaczyć malarstwo, rysunek instalacje z żywymi świerszczami, video, a nawet performance z artystą zamkniętym w środku. Zazwyczaj wernisażom towarzyszą koncerty i niekończące się dyskusje o sztuce do białego rana. W wakacje 2013, w proteście przeciwko dewastacji terenów pos-toczniowych przez deweloperów, Gablotka opuściła swoje dotychczasowe miejsce działania. Od tamtej pory jest Galerią Bezdomną. Bezdomność nie jest jednak przyczyną do zawieszenia działalności i od czasu zmiany siedziby odbyły się już dwie wystawy (w Szwecji i w Toruniu), w Parku Oliwskim będzie trzecia, a ojcowie założyciele zabiorą widzów w niezapomnianą przejażdżkę gondolą po parkowych stawach. Celem wycieczki będzie zobaczenie wysokiej jakości sztuki znajdującej się oczywiście w gablotce. Wstęp tylko dla entuzjastów sztuki o mocnych nerwach.

Bezdomna_Galeria_Gablotka

Maciej Salamon

W 2009 Maciej Salamon (rocznik 84) ukończył Akademię Sztuk Pięknych w Gdańsku. Dyplom z wyróżnieniem otrzymał w pracowni prof. Jerzego Krechowicza. W międzyczasie rok studiował w szkole filmowej FAMU w Pradze. Człowiek orkiestra.

Współzałożyciel i członek grupy artystycznej "Krecha" (wydającej niezależny periodyk artystyczny o takiej samej nazwie), z którą zdobył Sztormy Roku 2008 i 2009 - nagrodę? czytelników "GW Trójmiasto" w dziedzinie sztuk plastycznych. Nagradzany również za swoje realizacje filmowe, m.in. nagrodą dla najlepszego filmu za "The Wedding" na Northern Wave Film Festiwal na Islandii, nagrodą publiczności dla filmu eksperymentalnego na Con-Can Festival w Tokio, Official Stranger Award 2008 w Amsterdamie i nagrodą festiwalu Filmowe Podlasie Atakuje za "The Scar". Poza tym maluje "po czym się? da", zajmuje się sitodrukiem oraz grafiką projektową. Jest twórca instalacji interaktywnych oraz murali.  Wokalista , założyciel i autor tekstów w zespole muzycznym Gówno. Jest dyrektorem artystycznym Zakładowej Galerii Gablotka na terenie Stoczni Gdańskiej, w której organizuje ciekawe wystawy artystów z Polski i zagranicy. Od 2011 prowadzi pracownie projektowania graficznego na wydziale intermediów gdańskiej ASP.

www.macieksalamon.com

Tomasz Wierzchowski - muzyk, artysta multimedialny, Główny Kurator. Wspólnie z Maćkiem Salamonem założył w 2010 r. niezależną Galerię Gablotka, której jest Głównym Kuratorem. Początkowo wernisaże miały miejsce w pierwszej siedzibie Galerii w Stoczni Gdańskiej. Zrealizowano tam ponad 20 wystaw m.in. Bogny Burskiej, Marcina Zawickiego, Macieja Szupicy, Iwony Zając, Ebola Ape, Macieja Chodzińskiego, Piotra Jahołkowskiego, Adama Witkowskiego czy Tomasza Kopcewicza. Działalność Galerii została dostrzeżona i doceniona również poza granicami Trójmiasta co zaowocowało wystawami  Cud nad Wisłą W Toruniu oraz w  Verkligheten w Umeo w Szwecji. Jako muzyk, wspólnie z zespołem Gypsy Pill (którego już nie jest członkiem) dał wiele koncertów, m.in. w Gdańskiej Galerii Miejskiej, Festiwalu Era Nowe Horyzonty we Wrocławiu czy w Madrycie, Kijowie, Brukseli, serii koncertów w ramach Solidarity Camp, projektu współorganizowanego przez Nowy Teatr i Instytut Sztuki ?Wyspa? realizowany w ramach Prezydencji Polski w Unii Europejskiej.Oprócz występów z Gypsy Pil dał koncert wraz z Adamem Hryniewickim w Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski w Warszawie i OlemWalickim w Centrum Sztuki Współczesnej Łaźnia w Gdańsku. Stworzył muzykę do spektaklu ?Bohaterki? w reżyserii  Eweliny Marciniak w Teatrze w Wałbrzychu. Komponuje również muzykę do spotów reklamowych, zapowiedzi radiowych czy trailerów teatralnych. Jako artysta multimedialny wraz z Michałem Andrysiakiem współrealizował wizualizacje do spektaklu Teatru Wybrzeże, ?Genialna epoka? w reżyserii Rudolfa Zioło. Wystawiał swoje prace i instalacje multimedialne m.in. w Klubie Żak i Galerii ?Na korytarzu? w Gdańsku i Zachęcie w Warszawie.

Organizatorem PARKOWANIA jest Stowarzyszenie A KuKu Sztuka.

Sponsorem PARKOWANIA są Gdańskie Inwestycje Wodno-Kanalizacyjne.

Projekt został dofinansowany ze środków Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Miasta Gdańska i Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Gdańsku.

Parkowanie_stopka

PARKOWANIE 2014 - program i mapka

W lipcu 8 edycja PARKOWANIA!

PARKOWANIE 2014 - muzyka i film w Parku Oliwskim

Warsztaty, edukacja i ekologia na PARKOWANIU 2014

 

Udostępnij facebook twitter Whatsapp Drukuj Wyślij emailem


PARKOWANIE (8 edycja)

termin: 19 ? 20 lipca 2014

miejsce: Gdańsk | Park Oliwski i dzielnica Stara Oliwa

organizator: Stowarzyszenie A KuKu Sztuka

więcej informacji: www.akukusztuka.eu

 

Dziś ogłaszamy wszystkich artystów biorących udział w tegorocznej wystawie podczas PARKOWANIA, które przypomniijmy odbędzie się 19 i 20 lipca w Parku Oliwskim i okolicach. 

 

Anna Królikiewicz (feat. Anna Steller)

Cykl ?gdzie indziej/elsewhere?, w którego skład wchodzą:

2 miniatury: klosze szklane, kurz, metal, plastik, fragmenty roślin, tkanina, odór nr 7

„At first I was a prisoner of other people. So I left them. Then I was the prisoner of myself. That was worse. So I left myself.” – Samuel Beckett, ?Eleutheria?, 1947

?Na początku byłem więźniem innych. Więc odszedłem, Później zostałem więźniem samego siebie. To było gorsze. Więc opuściłem siebie?- Samuel Beckett, ? Eleutheria?, 1947

___________________________________________________________

eleutheria, elefteria: grec. wolność, niezależność, nieskrępowana możliwość

Dwie miniatury przedstawiające wnętrze salonu i kuchni, w których habitant- mieszkaniec jest tylko echem swojej obecności wtartej w meble, przedmioty, atrybuty codziennych, banalnych, wzruszających, klejących, a może zgubnych rytuałów. Gorzkie domki dla lalek, miejsce weryfikacji pamięci, urzeczywistnień niechcianego wspomnienia, przywołania bezdomnych uczuć, urazów, dusznej rutyny i gniotących relacji. Odwiedzający mogą swobodnie zwiedzać miejsce wzrokiem i wyobraźnią. Miniatury osłonięte szklanymi kloszami pokryte są kurzem z miejsca, o którym opowiadają i pachną syntetycznie uzyskanym, niedostępnym dla widza aromatem tego miejsca. Ustawienie obiektów w przestrzeni  Palmiarni, to wyrwanie ich skądś, może z pokoju zabaw ? w niewinny, ale bezwzględnie trwały kontekst obecnego tu, uniwersalnego rytmu narzuconego przez Naturę: fraz wzrostu, kwitnienia, owocowania, obumierania.

Anna_Krlikiewicz_Dwie_miniatury

Performance ?gdzie indziej/ elsewhere? Anny Królikiewicz wykonany przez Annę Steller odnosił się będzie do zasłyszanego zdania :?it’s like feeling homesick for a place that not even exist?, (? to jak tęsknić za miejscem, którego nawet nie ma?).

Performance umieszcza samą Steller w przestrzeni podobnie okrytej kloszem szklanego dachu Ogrodu Botanicznego, jak zamknięte w szkle obiekty- miniatury. Jej ruch i silna obecność są widoczne, dostępne dla widza tylko przez szyby z zewnątrz, jakby była zatrzaśnięta w trzecim obiekcie, tym razem w skali monumentu i tym razem bez domowych mebli, bibelotów i naczyń. Jedynym rekwizytem jest miód, który u jednej z autorek wywołuje repulsję, u drugiej apetyt.

Podczas PARKOWANIA będziemy częstować Państwa także turecką herbatą i słodyczami na bazie miodu w stworzonej przez Annę Królikiewicz herbaciarni ?No to czego się napijesz??, w myśl zasady, że gdy przychodzimy do kogoś w odwiedziny, tuż za progiem słyszymy pytanie zachęcające nas do pozostania trochę dłużej w czyimś domu, do czego serdecznie namawiamy. Herbaciarnia zostanie otwarta w miejscu dawnego zakładu krawieckiego przy ul. Opata Jacka Rybińskiego 11.

Anna Królikiewicz – urodzona w lutym 1970. Dyplom na Wydziale Malarstwa ASP Gdańsk w 1993 roku, doktorat w roku 2000 r. Obecnie, po uzyskaniu w 2010 roku tytułu doktora habilitowanego, prowadzi Czwartą Pracownię Rysunku na Uczelni. W latach 2001-2003 uczyła w kilku pracowniach na wydziałach Sztuki i Projektowania Graficznego Bilkent University w Ankarze. Oddana monumentalnemu rysunkowi i instalacji, zdarza się, że pisze. Autorka wielu wystaw indywidualnych, brała udział w kilkudziesięciu wystawach zbiorowych w kraju i zagranicą, swoje prace pokazywała m. in. w Nowym Yorku, Istambule, Ankarze, Kilonii, Brukseli, opuszczonym rzeźniku w Sopocie, sali jadalnej zakonu Kartuzów i oliwskim lesie. Laureatka nagród za osiągnięcia artystyczne i pedagogiczne, stypendystka miasta Sopot. Zajmują ją obszary związane z szeroko pojętą fizycznością ciała i kruchością pamięci, ostatnie prace dotykają zagadnień z fizjologii smaku.

Anna Steller? tancerka, performerka i choreograf. Na scenie występuje od 1993 roku. Od 1993 roku tańczy w Gdańskim Teatrze Dada von Bzdulow. Od 2003 roku współpracuje z Teatrem Patrz Mi Na Usta. Gościnnie występowała w Teatrze im. Gombrowicza w Gdyni i Teatrze Wybrzeże. W 2005 roku współ-założyła zespół Good Girl Killer.  Obecnie w zespole tworzy wraz z Magda Jędrą.

Od wielu lat tworzy spektakle taneczne, akcje performance oraz performance typu site specific. Jest laureatką Nagrody specjalnej Marszałka Województwa Pomorskiego za wybitne zasługi w dziedzinie twórczości artystycznej (2012) oraz Nagrody Prezydenta Miasta Gdańska dla Młodych Twórców za spektakl ?Good Girl Killer?(2007). Od 2011 roku prezentuje swoje akcje performance w Centrum sztuki Współczesnej „Łaźnia” w Gdańsku. Od wielu lat bierze udział w projektach międzynarodowych. Współpracowała m.in. z teatrem 7273 z Genewy, Mariolą Brillowską (Hamburg), Nigelem Charnockiem w projekcie HAPPY.

Aurora Lubos

instalacja ?Bezdomność?

Aurora Lubos podczas PARKOWANIA stworzy instalację w Parku Oliwskim, której sama będzie częścią, by następnie w niej zamieszkać i udomowić…

Aurora_Lubos

Aurora Lubos – tancerka, performerka od 1997 roku związana z gdańską sceną tańca, współpracowała między innymi z Gdańskim Teatrem Tańca, Bałtyckim Uniwersytetem Tańca, Teatrem Dada von Bzdülöw. Autorka kilku autorskich realizacji, spektakli solowych, instalacji i performansów. Od 2000 roku aktorka angielskiego teatru Vincent Dance Theatre. 

Cecylia Malik (feat. Iwona Ornat)

instalacja ?I love you Artur?

W ramach PARKOWANIA swoją instalację zaprezentuje krakowska artystka i aktywistka Cecylia Malik. Oto niezwykła historia jej najnowszej pracy: Iwona i Artur Ornat są moimi sąsiadami. Poznałam ich równo rok temu. Szukałam szklanych butelek na Wodną Masę Krytyczną, której byłam współorganizatorką. Weszłam w tunel z dzikiego bzu i pnączy za stary opustoszały dom, 50 metrów od kamienicy, w której mieszkam. Znalazłam się na podwórku z małą drewnianą szopą , którą Iwona i Artur, zaadoptowali sobie na schronienie. Zapytałam, czy mogę poszukać pustych butelek. Sympatycznie wyglądający młody człowiek, bardzo się zaciekawił, po co mi butelki. Odpowiedziałam, że Wisłą będą w nich płynęły bilety do kina. Na to mój sąsiad odpowiedział, że oni bardzo lubią chodzić do kina, a tak w ogóle, że za tydzień mają ślub. Zaproponowałam mu, że w takim razie przyjdę na ich ślub i jako prezent przyniosę im bilety do kina. Podczas kolejnego spotkania dostałam zaproszenie, zrobione specjalnie dla mnie w jednym egzemplarzu o treści: ?Wbrew przestrogom znajomych, a sobie ku szczęśliwości, postanowiliśmy zawrzeć związek małżeński Iwona Rojek i Artur Ornat.? Na ślub wybraliśmy się razem z moim przyjacielem operatorem Piotrem Pawlusem, zawieźliśmy Młodą Parę do Pałacu Ślubów. Pożyczyłam Iwonie moją ulubioną czerwoną marynarkę i doradziłam Arturowi, żeby ubrał czarną skórzaną kurtkę. Na ślubie oprócz nas była jeszcze para ich znajomych, jako świadków. Nie było szampana, ale za to pianista z Urzędu Stanu Cywilnego grał przepięknie…

Cecylia_Malik

I tak, się zaczęła nasza znajomość. Artur przychodzi do mnie o 8 rano po kawę, często ładować telefon, przynosi mi w zamian nowości kinowe na DVD. Iwona urządziła sobie ogródek, w którym robi instalacje z roślin i zabawek. Byłam świadkiem, jak przetrwali zimę, w domu z desek i płyt, bez wody, prądu i żadnego ogrzewania.

Artur pochodzi z krakowskiego Kazimierza, jest byłym hokeistą klubu Cracovia. Po śmierci matki zamieszkał z babcią. Nie miał meldunku. Nowy właściciel kamienicy dał mu wypowiedzenie w zamian za 20 000 PLN odstępnego. Pieniędzy wystarczyło na wynajęcie skromnego mieszkania przez rok i zamówienie porządnego nagrobka dla mamy. Jak skończyły mu się środki do życia, kobieta, z którą mieszkał wyprowadziła się od niego do swoich rodziców, a on zamieszkał w polonezie. Pewnego dnia jadąc tramwajem spotkał Iwonę i zaprosił ją na piwo i do kina. Tego samego dnia Iwona zdecydowała się zamieszkać z nim w samochodzie, po kilku dniach znaleźli swoje rzeczy w workach na chodniku, gdyż poloneza wywieziono na złom. Artur i Iwona zaczęli szukać domu. Chodzili po parkach, działkach, aż trafili na Salwator na ul. Królowej Jadwigi, było to 4 lata temu.  Artur i Iwona korzystają z pomocy MOPS i są na intensywnej terapii od uzależnień. Ich opiekun socjalny powiedział, że mają duże szanse na otrzymanie mieszkania socjalnego w przyszłości.

Zaczęłam robić film o naszej sąsiedzkiej znajomości, malować obrazy z instalacjami Iwony, a w pierwszych dniach maja, wspólnie z Iwoną wysiałyśmy wielki 12 metrowy klomb w kształcie napisu LOVE, tuż za ich podwórkiem. Inspiracją była dla mnie tablica napisana przez Iwonę ?I love you Artur?, którą znalazłam pod ich domem.

Zaprosiłam moich sąsiadów, żeby pojechali ze mną zrobić projekt artystyczny do Oliwy nad morze, gdyż w tym roku tematem PARKOWANIA jest DOM. Zaproponowałam im, żebyśmy zrobili wspólnie instalację, taką jaka jest pod ich domem oraz pokazali moje obrazy i fragmenty filmu, który o nich robię.

Artur z Iwoną mają niezwykłą ochotę wybrać się w tą ?zaległą? podróż poślubną, choć dużo ryzykują. Inni bezdomni zazdroszczą im ich domu i tego, ze mają siebie. Boją się, opuścić swój dom nawet na te kilka dni, ale podejmą ryzyko, żebyśmy mogli  nakręcić HAPPY END do naszego filmu ? scenę romantycznego spaceru nad morza.

Honorata Martin

instalacja ?Welcome?

Na jednej z parkowych alejek Honorata Martin zaprezentuje swoją najnowszą pracę ?Welcome?, której pomysł narodził się rok temu, gdy artystka na początku lipca 2013 roku wyruszyła w ?świecką pielgrzymkę? po naszym kraju. Oto jak Martin sama o niej mówi: Idąc przez Polskę, we wsiach witana i żegnana byłam zazwyczaj szczekaniem psów, czasem sobie z nim pogadałam, a czasem miałam ochotę przeskoczyć przez płot i ugryźć, żeby tylko już były cicho. Nie zawsze chciałam być usłyszana, ale zawsze byłam. Czasem dawały mi poczucie bezpieczeństwa, czasem bałam się że sprowadzą na mnie nieszczęście. Jak szłam z Saskiem (przy red. pies artystki), szczególnie mocno byliśmy okrzykiwani. Swój swego niekoniecznie najserdeczniej wita, za to na pewno zaznaczy swoje terytorium i będzie go bronił choćby do utraty zdrowia czy życia, nawet jeśli jest to kawałek obsranej trawy należący do słabo karmiącego króla.

Honorata_Martin
Honorata Martin – ukończyła wydział Malarstwa na Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku, aneks z intermediów. Korzysta z wielu dziedzin sztuki, punktem wyjścia dla jej prac jest obserwacja głębokich przeżyć, po to aby jak sama określa ?budować atmosferę?. Interesują ją silne emocje jakie towarzyszą pokonywaniu własnych ograniczeń i lęków, szukanie granic wytrzymałości psychicznej, fizycznej i emocjonalnej, które stara się prezentować za pomocą brutalnych lub lekkich i niepozbawionych humoru formach.

Patrycja Orzechowska

instalacja ?Altana Westchnień?

?Altanę Westchnień? od ponad 3 tygodni można już podziwiać przy Stawie Młyńskim w Starej Oliwie. Jest to żywa architektura upleciona z wierzby wiciowej (Salix viminalis) o zmiennym wyglądzie zależnym od pór roku, teoretycznie długowieczna jak drzewa. W okresie jesienno-zimowym funkcjonuje jako szkielet a wiosenno-letnim pokrywa się gęstym zielonym płaszczem liści. Altana została usytuowana nad Stawem Młyńskim, między rokokowym parkiem a lasami oliwskim. Ta ujarzmiona natura swoją nazwą wpisuje się w szlak charakterystycznych punktów ogrodowo-leśnej przyrody oliwskiej: Drogę Filozofów, Groty Szeptów, Dolinę Radości czy Drogę do Wieczności. Kopułowy ażur altany tworzy gęsta siatka wierzbowych prętów o mocnej bazowej konstrukcji i miękkich liniach ornamentu. Oliwa ma teraz romantyczny zakątek dla zakochanych. Mam nadzieję, że będą z niego korzystać leżąc na trawie pod rozpostartą kopułą i wpatrując się w gwiazdy widoczne między liniami gałęzi. Teren przy Stawie Młyńskim jest jednym z ulubionych miejsc wielbicieli picia napojów alkoholowych na świeżym powietrzu. Na szczęście piękne widoki są za darmo i dla wszystkich. Dlatego jedyne westchnienia jakie można tu na razie usłyszeć od spacerowiczów brzmią: ?Tylko żeby nikt nie zniszczył…? 🙂

Patrycja_Orzechowska_Altana_Westchnien_2014_0177

Patrycja Orzechowska (ur. 1974) artystka wizualna, zajmuje się fotografią, kolażem, instalacją, grafiką użytkową, filmem i sztuką w przestrzeni publicznej; absolwentka grafiki na Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku; wielokrotna stypendystka Ministerstwa Kultury, Marszałka Województwa Pomorskiego i Prezydenta Miasta Gdańska. Mieszka i pracuje w Gdańsku. Swoje prace prezentowała między innymi w poznańskim Arsenale, Gdańskiej Galerii Fotografii, BWA Wrocław, CSW Łaźnia, CSW Wilno, Galerii Platan w Budapeszcie, HISK w Gandawie, a także na festiwalach: Transphotographiques w Lille, Miesiącu Fotografii w Krakowie, Supermarkecie Sztuki w Warszawie, Survivalu we Wrocławiu i Narracjach w Gdańsku. W swojej praktyce często odwołuje się do różnych sztuk performatywnych, współpracując z tancerzami, gimnastyczkami i aktorami, tworzy prace z figurą ludzką jako głównym motywem. www.patrycjaorzechowska.com

Iza Rutkowska (Fundacja Form i Kształtów)

obiekt ?Przytulanka?

Do Parku Oliwskiego przyjedzie także ?Przytulanka?, która powstała jako żyjąca rzeźba, w opozycji do betonowych pomników, które wtapiając się w przestrzeń stają się niezauważalnym elementem codzienności. Niedźwiedź w każdym miejscu pojawia się tylko na chwilę, by pozwolić się przytulić, rozbudzić emocje i zapaść w pamięć tym, którzy go spotkali. Staje na drodze przechodniom, żeby zmobilizować ich do spontanicznej zabawy, nie tylko nim samym, ale również przestrzenią wokół. (?) Projekt Izy Rutkowskiej wychodzi z filozofii zmiany, zawirusowania miasta, której od lat wierna jest artystka. Wpuszczając w przestrzeń publiczną obiekty dziwne, niepraktyczne wytrąca ludzi z biegu codzienności, a jednocześnie otwiera ich na drugiego człowieka i refleksję nad miejscem, w którym żyją.

Iza Rutkowska – założycielka i autorka wszystkich wydarzeń realizowanych w ramach Fundacji Form i Kształtów w Warszawie, Polsce i na świecie, m.in.: Plac Zabawiciela, Eugeniusz w Warszawie, Grzybobranie w Warszawie i Pradze, Wędkowanie w Warszawie i Sao Paulo w Brazylii, projekty Teren Budowy z edycjami w Chełmnie i Łowiczu czy kolejne odsłony EUgeniusza m.in. w Rzeszowie i Katowicach. Ostatnio wynajmuje się w roli drzewa oraz wspólnie z mieszkańcami  Białołęki przygotowuje spacer w chmurach. Lubi zmieniać przestrzenie w miejsca interakcji ze sztuką, włączać ludzi w tworzenie instalacji. Jej projekty są egalitarne, przyciągają osoby o każdej profesji i w każdym wieku. W plebiscycie Gazety Wyborczej Wdechy 2012 nominowana była w kategorii Człowiek Roku za niezwykłą wyobraźnię i dodawanie miastu kolorów. www.formyikształty.pl

Iza_Rutkowska_The_Cuddly_2

Julita Wójcik

obiekt ?Bunkier?

W Parku Oliwskim stanie także najnowsza praca Julity Wójcik pt.: ?Bunkier?, w którym będzie się mógł w nim schować każdy, kto czuje się zagrożony. Bunkier stanie przed Pałacem Opatów, w którym znajduje się Oddział Sztuki Współczesnej Muzeum Narodowego w Gdańsku. Ciekawe, kto pierwszy zacznie okupować ?Bunkier??

Schronienie na czas niepokoju.

Pozorna ochrona przed zagrożeniem ograniczająca spojrzenie na świat.

Rozdmuchana wizja zagrożenia?

Czy dmuchany bunkier może nas przed czymkolwiek uchronić?

A może to tylko atrapa, która pomoże zapewnić nam skromne minimum poczucia pozornego bezpieczeństwa.

Dmuchany bunkier będzie się trząsł ?jak galareta?, gdy tylko wejdzie do niego człowiek.

Każdy chciałby mieć pokój z widokiem na park, na staw, na morze…

A co można zobaczyć z bunkra?

Ciasne widoki, wąskie horyzonty, ograniczone perspektywy, zawężone pole widzenia.

Nadmuchiwane powietrzem gumowe zamki ? wzorowane na niegdysiejszych budowlach obronnych, już dawno stały się elementem radosnej popkultury. Dzieci wspinają się po nich w szale zabawy. Czy dmuchany bunkier także stanie się taką atrakcją? A może posłuży w parku jako dom do podglądania ptactwa lub bezpieczne schronienie dla ptaków.

Czy bunkier zbudowany w 2014 roku jest w stanie uchronić nas przed lękami?

Julita_Wjcik

Julita Wójcik

Urodzona w 1971 w Gdańsku, gdzie mieszka i pracuje. Absolwentka Wydziału Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku (dyplom 1997). W 2013 roku otrzymała Royal Scottish Academy Award. W 2012 roku nagrodę Paszport POLITYKI. Wielokrotna stypendystka Ministra Kultury w 2007, 2005, 2003 ,2001 i 1995?6 roku. Stypendystka Fundacji Kultury w 2001. Rezydentka m.in.: Art in General w Nowym Jorku/ USA w 2006 czy Visegrad Found 2010. Jej prace znajdują się w kolekcjach publicznych w: Zachęcie Narodowej Galerii Sztuki w Warszawie, Muzeum Sztuki w Łodzi, Muzeum Narodowym w Warszawie, Galerii Arsenał w Białymstoku, Zachęcie Sztuki Współczesnej w Szczecinie, HorseCross w Perth/ Szkocja oraz The Israel Museum w Jerozolimie/ Izrael.

Projekt specjalny 

Maciej Salomon i Tomasz Wierzchowski

Instalacja Bezdomna Galeria Gablotka

Nasze zaproszenia przyjęła także Galeria Gablotka, która od ponad roku jest Galerią Bezdomną. Powstała w marcu 2010 roku z inicjatywy jej ojców założycieli: Macieja Salamona i Tomka Wierzchowskiego. Od początku jej istnienia jej twórcom przyświeca hasło: ?Chwała nam i naszym kolegom?. W myśl tej idei artyści prezentujący swoją twórczość w Gablotce są kolegami ojców założycieli. Do tej pory w gablotce odbyło się 21 wystaw m.in. Adama Witkowskiego, Kuby Bielawskiego, Marcina Bobera, Piotra Jahołkowskiego, Agaty Nowosielskiej, Marcina Zawickiego czy Maćka Szupicy. Hasło przewodnie ulega czasowym modyfikacjom jak w przypadku wystawy Bogny Burskiej: ?Chwała nam i naszym koleżankom? lub świątecznej edycji Gablotki: ?Chwała na wysokości nam i naszym kolegom?. Z powodzeniem w Gablotce prezentują się także jej twórcy. Przestrzeń Gablotki, mimo że ogranicza się do jednej małej socjalistycznej gablotki jest szalenie inspirująca. Można było tam zobaczyć malarstwo, rysunek instalacje z żywymi świerszczami, video, a nawet performance z artystą zamkniętym w środku. Zazwyczaj wernisażom towarzyszą koncerty i niekończące się dyskusje o sztuce do białego rana. W wakacje 2013, w proteście przeciwko dewastacji terenów pos-toczniowych przez deweloperów, Gablotka opuściła swoje dotychczasowe miejsce działania. Od tamtej pory jest Galerią Bezdomną. Bezdomność nie jest jednak przyczyną do zawieszenia działalności i od czasu zmiany siedziby odbyły się już dwie wystawy (w Szwecji i w Toruniu), w Parku Oliwskim będzie trzecia, a ojcowie założyciele zabiorą widzów w niezapomnianą przejażdżkę gondolą po parkowych stawach. Celem wycieczki będzie zobaczenie wysokiej jakości sztuki znajdującej się oczywiście w gablotce. Wstęp tylko dla entuzjastów sztuki o mocnych nerwach.

Bezdomna_Galeria_Gablotka

Maciej Salamon

W 2009 Maciej Salamon (rocznik 84) ukończył Akademię Sztuk Pięknych w Gdańsku. Dyplom z wyróżnieniem otrzymał w pracowni prof. Jerzego Krechowicza. W międzyczasie rok studiował w szkole filmowej FAMU w Pradze. Człowiek orkiestra.

Współzałożyciel i członek grupy artystycznej „Krecha” (wydającej niezależny periodyk artystyczny o takiej samej nazwie), z którą zdobył Sztormy Roku 2008 i 2009 – nagrodę? czytelników „GW Trójmiasto” w dziedzinie sztuk plastycznych. Nagradzany również za swoje realizacje filmowe, m.in. nagrodą dla najlepszego filmu za „The Wedding” na Northern Wave Film Festiwal na Islandii, nagrodą publiczności dla filmu eksperymentalnego na Con-Can Festival w Tokio, Official Stranger Award 2008 w Amsterdamie i nagrodą festiwalu Filmowe Podlasie Atakuje za „The Scar”. Poza tym maluje „po czym się? da”, zajmuje się sitodrukiem oraz grafiką projektową. Jest twórca instalacji interaktywnych oraz murali.  Wokalista , założyciel i autor tekstów w zespole muzycznym Gówno. Jest dyrektorem artystycznym Zakładowej Galerii Gablotka na terenie Stoczni Gdańskiej, w której organizuje ciekawe wystawy artystów z Polski i zagranicy. Od 2011 prowadzi pracownie projektowania graficznego na wydziale intermediów gdańskiej ASP.

www.macieksalamon.com

Tomasz Wierzchowski – muzyk, artysta multimedialny, Główny Kurator. Wspólnie z Maćkiem Salamonem założył w 2010 r. niezależną Galerię Gablotka, której jest Głównym Kuratorem. Początkowo wernisaże miały miejsce w pierwszej siedzibie Galerii w Stoczni Gdańskiej. Zrealizowano tam ponad 20 wystaw m.in. Bogny Burskiej, Marcina Zawickiego, Macieja Szupicy, Iwony Zając, Ebola Ape, Macieja Chodzińskiego, Piotra Jahołkowskiego, Adama Witkowskiego czy Tomasza Kopcewicza. Działalność Galerii została dostrzeżona i doceniona również poza granicami Trójmiasta co zaowocowało wystawami  Cud nad Wisłą W Toruniu oraz w  Verkligheten w Umeo w Szwecji. Jako muzyk, wspólnie z zespołem Gypsy Pill (którego już nie jest członkiem) dał wiele koncertów, m.in. w Gdańskiej Galerii Miejskiej, Festiwalu Era Nowe Horyzonty we Wrocławiu czy w Madrycie, Kijowie, Brukseli, serii koncertów w ramach Solidarity Camp, projektu współorganizowanego przez Nowy Teatr i Instytut Sztuki ?Wyspa? realizowany w ramach Prezydencji Polski w Unii Europejskiej.Oprócz występów z Gypsy Pil dał koncert wraz z Adamem Hryniewickim w Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski w Warszawie i OlemWalickim w Centrum Sztuki Współczesnej Łaźnia w Gdańsku. Stworzył muzykę do spektaklu ?Bohaterki? w reżyserii  Eweliny Marciniak w Teatrze w Wałbrzychu. Komponuje również muzykę do spotów reklamowych, zapowiedzi radiowych czy trailerów teatralnych. Jako artysta multimedialny wraz z Michałem Andrysiakiem współrealizował wizualizacje do spektaklu Teatru Wybrzeże, ?Genialna epoka? w reżyserii Rudolfa Zioło. Wystawiał swoje prace i instalacje multimedialne m.in. w Klubie Żak i Galerii ?Na korytarzu? w Gdańsku i Zachęcie w Warszawie.

Organizatorem PARKOWANIA jest Stowarzyszenie A KuKu Sztuka.

Sponsorem PARKOWANIA są Gdańskie Inwestycje Wodno-Kanalizacyjne.

Projekt został dofinansowany ze środków Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Miasta Gdańska i Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Gdańsku.

Parkowanie_stopka

PARKOWANIE 2014 – program i mapka

W lipcu 8 edycja PARKOWANIA!

PARKOWANIE 2014 – muzyka i film w Parku Oliwskim

Warsztaty, edukacja i ekologia na PARKOWANIU 2014

 

Ostatnia edycja: 24 października, 2023 o 17:50