TAJEMNICE ZAMKU BIRBANTE ROKKA – to nowa wystawa pełna archiwaliów w wyjątkowym, nowym gmachu Biblioteki Uniwersytetu Gdańskiego (kampus w Oliwie).

Wernisaż: 10 kwietnia 2018 godz. 13.00.

Tym razem będzie można zobaczyć z bliska skarby naszej literatury z moich zbiorów oraz UG, a także dzięki uprzejmości Joanny i Gunnara Heinsohn, wyjątkowe rekwizyty, ryciny i zabytkowe mapy. Zaprezentowane zbiory są okazją do ogólnego spojrzenia na polskie związki artystyczno-literackie z Sycylią – od Dantyszka do Mitoraja, a także na nasz udział w kulturze Śródziemnomorza.

Nie zabraknie także moich zdjęć z ostatnich wypraw dokumentacyjnych na Sycylię. ZIEMIA DRŻY (La terra trema) –  to zatrzymane w kadrze i „przyprószone” wulkanicznym pyłem chwile i detale spod Etny. Natomiast plakat wystawy i akwarele, to dzieło artystki Ewy Niewadzi ze Stowarzyszenia AMICI DELL’EUROPA w Katanii, które kolejny raz aktywnie wspierało moje sycylijskie poszukiwania polskich śladów i uświetniło gdańską wystawę.

Na tej wyspie, jak pisała polsko-włoska pisarka IRENA CONTI DI MAURO, ziemia, morze, słońce i ludzie są bardzo ciepli, a cierpienie i ból, radość i miłość nie mają wyraźnych granic. Wspomnienia o Sycylii dla wielu to zmysłowe odczucia żaru bijącego od antycznych ruin czy muśnięć upalnego scirocco, niosącego zapach morza i pyły znad Afryki. Dziwna to ziemia, pławiąca się w słońcu, w morzu, rozprażona, od zimy okryta kwiatami – pisał o niej JAROSŁAW IWASZKIEWICZ, który w ciągu prawie półwiecza odwiedził ją kilkanaście razy, zachwycając się nie tylko jej dzikim krajobrazem, ale także wielokulturowością: całe połacie kultury leżą tu na sobie, obok siebie przedziwnie z sobą przemieszane. Zaczynając od kultury przedgreckiej, poprzez Kartagińczyków, Rzymian, Arabów, Bizancjum, Normanów, Niemców, Francuzów – wszystko się tu miesza, stopione w żarze słońca, wina i w zapachu pomarańczowego kwiatu.

Sycylia to także literackie wspomnienia naszych twórców, podróżujących tam od ponad pięciu wieków. Jej dzieje i zabytki stały się dla nich inspiracją. Nazywali ją: wyspą słońca, szczęśliwą, czarodziejską, kwiatu pomarańczowego oraz ojczyzną bogów i poetów i ulubienicą nieba. Ale także wyspą daleką, niegościnną, płonącym trójkątem i ojczyzną stojących zegarów. Podążając śladami tych niezwykłych opisów można popatrzeć na nią oczami naszych twórców

Pozdrawiam

i zapraszam serdecznie,

Ewa Cichocka

Ostatnia edycja: 24 października, 2023 o 16:54