Reklama

Schronienie: dobrostan

Wystawa jest opowieścią o ochronie naszego dobrostanu, o dziedzictwie kulturowym i naturalnym oraz o zmianach klimatycznych i metodach reagowania na nie, opartych na rdzennej wiedzy dawnych pokoleń, współczesnej nauce oraz współpracy z badaczami i artystami z Polski i zagranicy.

Schronienie: dobrostan
Udostępnij facebook twitter Whatsapp Drukuj Wyślij emailem

Czas trwania wystawy: 26.10.2023–1.09.2024
Wernisaż: 26.10.2023, godz. 18:00
Miejsce: Oddział Etnografii Muzeum Narodowego w Gdańsku – Spichlerz w Parku Oliwskim, ul. Cystersów 19.

Ochronimy tylko to, co kochamy; kochamy tylko to,
co rozumiemy; zrozumiemy tylko to, czego nas nauczono

Baba Dioum, senegalski działacz na rzecz ochrony przyrody

Schronienie to przestrzeń spokoju i harmonii. Miejsce bezpieczne i wspólne, gościnne i przyjazne. Gniazdo, o które dbamy. Azyl, którym się opiekujemy. Schronieniem jest nasz dom, rodzina, najbliższa wspólnota, otaczająca nas natura, nasza planeta. Schronieniem jest nasze ciało. W czasach gwałtownych zmian szczególną wartość ma pytanie o to, jak przywrócić równowagę i ocalić to, co dla nas najważniejsze. Jak ochronić schronienie?

Wystawa „Schronienie: dobrostan” jest podsumowaniem dwuletniego międzynarodowego projektu artystyczno-edukacyjnego „Schronienie – klimat, migracje, dziedzictwo”. Jest to próba utworzenia otwartej i kreatywnej przestrzeni, która łączy świat kultury ze światem natury, świat ludzi ze światem istot nie-ludzkich – roślin i zwierząt, świat nauki ze światem sztuki. To opowieść o dziedzictwie kulturowym i naturalnym oraz o zmianach klimatycznych i poszukiwaniu metod reagowania na nie, opartych na wiedzy dawnych pokoleń, współczesnej nauce, sztuce i edukacji. To także opowieść tym, co nas łączy w wielokulturowym świecie – o spotkaniu przy wspólnym stole.

Sercem projektu jest interdyscyplinarna twórcza współpraca. Scenariusz wystawy powstał dzięki współpracy z Partnerami Projektu z Norwegii, Islandii i Polski oraz wsparciu merytorycznemu badaczek z Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Do stworzenia wystawy zaprosiliśmy grono międzynarodowych ekspertów/ekspertek z zakresu ekologii, antropologii kultury i etnografii, edukatorów/edukatorek z miejskiego Teatru Miniatura, projektantów ze studia architektoniczno-badawczego Centrala, a także artystów/artystek norweskich – z Trøndelag Bildende Kunstnere (TBK) z Trondheim, niemieckich i polskich. Temat projektu zainspirował studentów z Wydziału Architektury Politechniki Gdańskiej, Wydziału Rzeźby i Intermediów oraz Wydziału Wzornictwa Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku, Wydziału Etnologii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Bohaterami wystawy są także: budynek spichlerza, otaczający go park, etnograficzna kolekcja stała muzeum oraz rzeźby ludowych twórców z Pomorza. Spichlerz Opacki zmienił się w miejsce, w którym pamięć o przeszłości inspiruje do działań na rzecz przyszłości, a czuła obserwacja natury daje impuls do aktywnego działania na rzecz ochrony naszego wspólnego dobrostanu.

Zespół kuratorski: Anna Ratajczak-Krajka, Urszula Kokoszka, Gabriela Brdej, Waldemar Elwart
Współpraca kuratorska i ekspercka: dr Zofia Boni, prof. UAM dr hab. Aleksandra Lis-Plesińska
Wsparcie merytoryczne: Małgorzata Dubasiewicz, Ewa Gilewska
Teksty eksperckie: dr Zofia Boni, prof. dr Dominik Collet (UiO), Aleksandra Dzik, mgr Karolina Echaust, dr Małgorzata Kowalska, dr Marcin Krassowski, prof. UAM dr hab. Aleksandra Lis-Plesińska, prof. UAM dr hab. Izabela Main, Joanna Paniec, dr Ruta Śpiewak
Teksty etnograficzne: prof. UG dr hab. Anna Kwaśniewska
Artyści i artystki: Eva Ballo & Inga Skålnes, Ludomir Franczak, Linn Halvorsrød, Agnieszka Kurkowska, Pål Lersveen, Florian Tuercke, Anita Wasik, Leiken Vik
Projekt aranżacji: CENTRALA (Simone De Iacobis, Małgorzata Kuciewicz)
Identyfikacja wizualna i opracowanie graficzne: Anita Wasik
Redakcja i korekta tekstów w języku polskim: Agnieszka Kwaterska, Irena Piecha / e-DYTOR
Redakcja i korekta tekstów języku angielskim: Anna Moroz-Darska
Prace rzeźbiarskie: Stanisław Śliwiński
Koordynacja prac konserwatorskich: Cátia Viegas Wesołowska
Produkcja wystawy: MADOX Tomasz Wiśniewski
Promocja i komunikacja: Urszula Kokoszka, Paulina Szwaj
Współpraca: Instytut Antropologii i Etnologii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, Wydział Architektury Politechniki Gdańskiej, Wydział Rzeźby i Intermediów Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku, Wydział Wzornictwa Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku